โรมาเนีย Calinesti -> Bucharest

เราคิดว่ายังมีเวลาอีกนิดหน่อย ลองสอบถามคนแถวนั้นดูว่าถ้าออกไปอีกหน่อยเนี่ยจะมีที่พักมั้ย? ภาษามือไปเรื่อย ก็ตกลงว่ามีแต่อีก 10 กม. ไม่เป็นไร ขอให้ได้ระยะทางอีกหน่อยก็ยังดี เพราะวันรุ่งขึ้นจะได้ใกล้บูคาเรสต์เข้ามาอีก ปั่นไปก็มองหาไปป้ายที่พักไปเรื่อยจนกระทั่งเจอ Pensiunea Kometa 2 ดาว จอดตรงนี้แหละ เช็คอินเรียบร้อย ทำธุระแล้วเราก็ลงมาทานอาหารเย็นกัน และวันนี้นี่เองที่เรารู้จักอีกด้านหนึ่งของโรมาเนีย คือ สถานที่นี้เป็นแหล่งบันเทิงของเหล่าคุณผู้ชายทั้งหลาย และครั้งแรกของพวกเราที่ถูกโกงซึ่ง ๆ หน้าถึงสองครั้ง ครั้งแรกคือมื้อเย็น หล่อนสาวเสริฟทอนเงินแบบปัดเศษ โดยที่ไม่พูดอะไร ตอนนั้นยังงง ๆ อยู่ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วก็ลองนั่งรอ แต่ไม่เห็นวี่แววว่าหล่อนจะเดินกลับมา เหนื่อยละเลยขี้เกียจโว้งเว้งด้วย ครั้งที่สอง มื้อกลางวันระหว่างทางมาบูคาเรสต์ ร้านก็ดูดี เอาเมนูมาให้ดู ส่วนใหญ่จะชอบดูราคาของอาหารก่อนสั่ง เพราะไม่อยากสุรุ่ยสุร่ายนัก พอเรียกเช๊คบิล เห็นบิลแล้วเกิดอาการ เรียกมันกลับมาและเอาเมนูมาด้วย ราคาอะไรจาก 14 RON เป็น 20 RON จาก 12 RON เป็น 18 RON

ตอนแรกคิดว่าจะพักที่เมืองนี้ Tito แต่มาโดนไอ่ร้านนี้มาโกงซึ่ง ๆ หน้าก็เลยหมั่นไส้ อีกอย่างเรายังมีเวลาอีกหลายชม.ที่สามารถปั่นได้และเมืองนี้ถ้าหยุดเร็วก็ไม่มีอะไรให้ดูเพราะเป็นเมืองเล็ก ๆ เลยฮึดปั่นต่อไป ลมก็ยังพัดสะบัดตามเดิม มีอยู่หลายช่วงที่สองข้างทางเป็นทุ่งนา กว้างจรดสุดลูกหูลูกตา ลมก็ยิ่งพัดสนั่นหวั่นไหว มาข้าง ๆ บ้าง ด้านหน้าบ้าง บางทีมาแบบวูบแรง ๆ ต้องเอียงตัวต้านไว้ คนที่ปั่นด้านหลังต้องคอยมองว่ามีรถใหญ่มั้ย ถ้ามี ไม่ใช่ว่าให้บอก แต่ต้องตะโกนเพราะลมแรง ขนาดเวชตะโกน โจคิมยังไม่ได้ยินเลย เวชเลยขอปั่นข้างหน้าละกัน กันลมให้ เหนื่อยค่ะ ไม่ว่าจะปั่นข้างหน้าหรือข้างหลัง เรายังมีโชคอยู่บ้างเพราะทางการของที่นี่เขาเตือนประชาชนเขาว่าไม่ควรออกมาข้างนอก แต่นักปั่นอย่างเรารึ! ไม่ใช่ไม่ฟังแต่ฟังไม่ออกค่ะ 😉 ได้ข่าวจากพี่ภัทว่าเขาประกาศปิดโรงเรียนที่บูคาเรสต์ และข่าวอีกทางจากพนักงานที่โมเต็ลว่าเขาปิดถนนไฮเวย์ด้วย ซึ่งเราไม่แน่ใจว่าพนักงานคนนี้รู้แน่หรือเปล่า แต่อย่างไรนี่เป็นโชคดีของเราคือรถไม่มากเหมือนปกติ ทำให้ปั่นได้สบายขึ้นมาหน่อยถึงแม้ลมจะแรง แต่ก็ยังต้องคอยมองจราจรด้านหลังเราอยู่ดีหิมะตามท้องถนนเริ่มละลาย และทุกครั้งที่มีรถแซงเราไปก็จะสาดหิมะเปียก ๆ ใส่เรา ทำให้รองเท้าเปียกและเย็น รู้สึกว่าเราจะหยุดทุก ๆ 10 กม. วันนี้น่าจะเป็นสถิติที่เราแวะปั้มบ่อยที่สุด ที่แรกคิดว่าน่าจะนานที่สุด เพราะมีลูกค้าแถวนั้นมานั่งคุยเล่นกันอยู่ ปั้มแถวนี้เป็นปั้มเล็ก ๆ ไม่ได้มีสาขาที่ไหน ดูเหมือนว่าถ้าใครตกงานก็จะไปเปิดปั้มน้ำมันกัน

The guys at the gas station. The guy wearing a coat wants to be a sumo wrestler

The guys at the gas station. The guy wearing a coat wants to be a sumo wrestler

ปั่นมาได้ 70 กม.เรามาถึงเมือง ๆ หนึ่ง แต่ดูท่าทางแล้วคงไม่มีที่พักแน่นอน เช๊คจากจีพีเอส ก็ปรากฎว่าอีกเกือบ 8 กม. ถ้าไม่ไหวแล้วจะไปนอนที่ไหนก็เลยจำเป็นต้องไหว เริ่มปั่นต่อ ระหว่างทางที่ปั่นลมก็เริ่มผ่อนลง ไหล่ทางก็เริ่มกว้างขึ้น คือเราไม่ต้องตะโกน เพราะรู้แน่นอนว่ารถเยอะ ตอนที่ปั่นอยู่ก็คิดว่าเมื่อไหร่จะถึง แต่พอปั่นกำลังมันส์เครื่องร้อนเข้าที่ โจคิมทำสัญญาณบอกให้หยุด อ้าว..ถึงแล้วหรือ??? และขณะนั้นไมล์แสดงบนหน้าจอว่าเราปั่นมารวมแล้ว 80 กม.นิด ๆ ส่วนบูคาเรสต์อีก 20 กม.ถ้าเป็นเพื่อน ๆ อยากจะอยู่ที่โรงแรมนี้หรือจะปั่นต่ออีกสัก 1 ชม.แล้วก็ถึงเลย…อากาศมันมาลวงเวชมั้ง เพราะลม หิมะเปียก ๆ มันเริ่มซาลง เอาก็
เอา..ฮึดอีกนึด เลยส่งข้อความไปหาพี่ภัทว่าจะพยายามเข้าบูคาเรสต์เย็นนี้เลย ตอนนั้นเวลา 17:30 น. แต่พอพ้นเขตที่มีต้นไม้
ทั้งสองข้างทาง ก็เปิดโล่งอีกแล้ว ลมพัดสะบัดอีกรอบ กลับไปอยู่ในสถานการณ์เหมือนช่วงแรกอีก คือต้องตะโกนเตือนกันเรื่องรถ โชคยังดีที่เป็นช่วงสั้น ๆ เวชไม่มองไมล์วัดระยะทางเลย เพราะยิ่งมองยิ่งหมดกำลังใจ มันเพิ่มช้ามาก เลยตะบี้ตะบันปั่นตามหลังโจคิมมาเรื่อย ในที่สุดก็เข้าเมือง รถเยอะมาก เป็นธรรมดาของเมืองหลวงและก็มาจอดอยู่หน้าประตูที่พักของพี่ภัท พวกเราล้างรถจักรยานที่
หน้าตึกก่อน เพราะไม่อย่างนั้นบ้านพี่ภัทมีหวังเลอะเทอะหมดแน่ เวชขึ้นไปหาพี่ภัทก่อนและแบกกระป๋องและกะละมังที่เต็มไปด้วยน้ำอุ่นลงไปเพื่อล้างจักรยานและกระเป๋าจักรยานทั้ง 8 ใบจนเกือบจะสะอาดกว่าตอนที่เราปั่นออกจากบ้านเสียอีก และตอนนี้จักรยานของ
เราจอดอยู่ที่ระเบียงตรงห้องที่เรานอนพัก ซึ่งรู้สึกดีเพราะไม่ทำให้เกะกะภายในห้อง เดี๋ยวเราจะหาที่แอบกระเป๋าทั้ง 8 ใบ น่าจะหลัง
โซฟาท่าจะดี

Bikes in diplomatic custody at P'Pat's balcony... :-)

Bikes in diplomatic custody at P’Pat’s balcony… 🙂


หลังจากที่ชิมอาหารโรมาเนียมาตลอดทาง เย็นนี้พี่ภัททำปอเปี๊ยะสดและข้าวไข่เจียวให้กิน แค่นี้ก็หรูสุด ๆ ให้บรรยากาศไทย ๆ มาก ยังรู้สึกดีใจที่ตัดสินใจปั่นเข้าบูคาเรสต์วันนี้

2 thoughts on “โรมาเนีย Calinesti -> Bucharest

  1. บุษบง

    โจคิมปิ้งปลาหมึกตามปั๊มเหรอ 555 ใครชะโงกออกไปถ่ายรูปจักรยานตรงระเบียงอะ รูปออกมาสวยคุ้มค่าความเสี่ยงนะเวช ขอปรบมือให้สิบแปะ 555

    1. admin Post author

      ตอนแรกปลาหมึกนั่นสีเข้มกว่านี้นะ พอเวชจะทำมั่งมันกลับมาช๊อตเราอ่ะ เพราะมันเปียกน้ำมั้ง
      อ๋อ..ตรงนั้นเป็นระเบียงบ้านพี่ภัทจ้า แคบแต่ยาว โจคิมคงยื่นมือออกไปเท่านั้นแหละ

Leave a Reply to บุษบง Cancel reply