Kazakstan

คาซัคสถาน => Aktau (อัคเทา) ปั่นผ่านทะเลทราย 5 วันครึ่งไป Beyneu (เบนู)

ตอนที่เรารออยู่ก็ไม่รู้จะทำอะไรเลยเดินไปเดินมา กัปตันเดินมาบอกพวกเราทุกคนว่า ”ห้ามเดินออกไปที่กาบเรือ ไม่อย่างนั้นเจ้าหน้าที่ทางคาซัคฯ จะไม่ขึ้นมาตรวจ” เอ่อ..โอเค ไม่รู้ว่าเขากลัวอะไรนักหนานิ อีกไม่นานก็มีเจ้าหน้าที่ขึ้นมาตรวจดูพาสปอร์ตของทุกคนไม่เว้นแม้แต่ลูกเรือ หลังจากที่เราได้พาสปอร์ตของเราแล้ว ก็ลงไปเข็นจักรยานขึ้นฝั่งกัน พอมาถึงตม.ของคาซัคฯ ตรวจพาสปอร์ตอีกครั้งหนึ่ง และโดนซุ่มตรวจในกระเป๋าจักรยานด้วย มีเจ้าหน้าที่ผู้หญิงคนหนึ่งมาตรวจกระเป๋าหน้ารถเวช โห..หล่อนทำท่าหยิบของแต่ละชิ้นในกระเป๋าเหมือนกับมันเป็นสิ่งสกปรกมากยังงัยยังงั้นเลย หมั่นไส้จริง.. แต่ไม่เป็นไรขอให้ฉันผ่านไปก็พอ

นักท่องเที่ยวที่เดินทางเข้าคาซัคสถานต้องลงทะเบียนที่ตม.ถ้าอยู่เกิน 3 วัน พอออกจากท่าเรือเราปั่นวนหาตม.อยู่นานเพื่อที่จะได้ประทับตราที่ใบลงทะเบียน หลังจากนั้นซื้อของและอาหารมาตุนสำหรับ 5 วันในทะเลทราย อาหารส่วนใหญ่ที่ซื้อจะเป็นสปาเก็ตตี้ แจม ครีมช๊อคโกแลต คาร์โบไฮเดรตทั้งนั้น เริ่มปั่นออกจากตัวเมืองเพื่อหาที่ตั้งแคมป์ เพราะเริ่มเย็นเดี๋ยวจะมืดเสียก่อน

ดูท่าทางแต่ละคนยืนรอที่หน้าตม. เพื่อให้เขาประทับตราปั้งเดียว แต่ลีลาเยอะ ต้องทำให้ดูเหมือนว่าฉันยุ่งมากนะ

ดูท่าทางแต่ละคนยืนรอที่หน้าตม. เพื่อให้เขาประทับตราปั้งเดียว แต่ลีลาเยอะ ต้องทำให้ดูเหมือนว่าฉันยุ่งมากนะ

ภูมิประเทศของคาซัคสถานค่อนข้างราบเรียบแต่ก็ยังมีเนินเล็ก ๆ น้อย ๆ และแห้งแล้ง มีแต่ต้นไม้เป็นพุ่ม ๆ เล็ก ๆ เตี้ย ๆ บางต้นใบของมันคือหนาม ตอนแรกคิดว่าพอมันแห้งจากสีเขียวเป็นสีน้ำตาลมันถึงจะแข็งเป็นหนามแต่เปล่าเลยมันโตมาเป็นหนามเลยมั้ง น่าจะมีชื่อว่า ”ต้นหนาม”

ที่กางเต้นท์วันแรกที่คาซัคสถาน บนเนิน

ที่กางเต้นท์วันแรกที่คาซัคสถาน บนเนิน

ภาพบรรยากาศระหว่างทาง ดูอบอุ่นเนอะ

ภาพบรรยากาศระหว่างทาง ดูอบอุ่นเนอะ

คืนที่สองเรากางเต้นท์ที่อีกด้านหนึ่งเป็นภูเขาทราย ดูแล้วน่าจะเป็นอะไรที่กันลมได้แต่มันไม่กันฝนให้เรา เพราะพอตกกลางคืนฝนเทลงมาอย่างหนักเลย ตอนเช้าเรานัดกันว่าจะตื่นกันแต่เช้า แต่ฝนมาตกตอนเช้าด้วยก็เลยได้นอนต่ออีกหนึ่งชม. แต่ละคนก็ไม่อยากลุกออกจากที่นอนออกมาเจอเปียก ๆ กัน ตอนที่กำลังเก็บเต้นท์เราเห็นแมงป่องด้วย ตัวนิดเดียวสีมันเหมือนทรายเลย ไม่สังเกตุจะมองไม่เห็นเลยแหละ อีกสักพักก็เห็นตัวเล็ก ๆ อีกตัวหนึ่ง สงสัยเราไปนอนทับประตูบ้านมันหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่ที่เราทำกันเป็นประจำคือปิดฝากระเป๋าทุกใบ, เช๊คหมวกและก่อนใส่รองเท้าต้องตรวจดูก่อนว่ามีสัตว์ประหลาดเข้าไปแอบในรองเท้าหรือเปล่า คงไม่น่าจะมี เพราะรองเท้าเราคงไม่หอม นอกจากแมงป่องแล้วโจคิมยังเห็นหนูทะเลทรายด้วย เวชไม่เห็น เห็นแต่จิ้งจกวิ่งปื้ด ๆ ข้ามถนนไป

ตอนเย็นฟ้าใสเลย แต่ตกดึกกำลังจะเข้านอน ฝนดันเทลงมา ไม่หนักมาก แต่ก็ต้องรีบวิ่งเข้าเต้นท์

ตอนเย็นฟ้าใสเลย แต่ตกดึกกำลังจะเข้านอน ฝนดันเทลงมา ไม่หนักมาก แต่ก็ต้องรีบวิ่งเข้าเต้นท์

ส่วนสัตว์ตัวใหญ่ก็เห็นจะเป็นม้าและเจ้าอูฐนี่แหละ มีอยู่สองประเภทคือที่มีสองหน่อ (Camels) และหนึ่งหน่อ (Dromedaries) มันอยู่ทั่วไปจริง ๆ เลยนะ ในทะเลทราย ในหมู่บ้านและในเมืองด้วย ปั่นตั้งแต่จากประเทศที่มีแต่วัว แกะ และแพะ ตอนนี้มาเป็นอูฐและม้า บางตัวก็มีเครื่องหมายเหมือนมันมีเจ้าของ บางตัวถูกล่ามโซ่ที่ขาหน้าทั้งสองขาใกล้ ๆ กัน เพื่อไม่ให้มันเดินไปไหนไกลเกิน ส่วนม้าเกือบแน่ใจว่ามันเป็นม้าป่านะ

อูฐในทะเลทราย

อูฐในทะเลทราย

ม้า ไม่รู้มันมีเจ้าของหรือเปล่า???

ม้า ไม่รู้มันมีเจ้าของหรือเปล่า???

อากาศในทะเลทรายร้อนในช่วงกลางวัน บางวันที่วัดอุณหภูมิของโจคิมวัดได้ถึง 43 องศา ต้นไม้ก็ไม่มีพอถึงเวลาพักก็ต้องมองหาทางน้ำผ่านหรือทางใต้สะพานที่เห็นในรูป เพราะฉนั้นเราเลยตกลงกันว่าจะเริ่มปั่นกันแต่เช้าเพื่อหลีกเลี่ยงอากาศที่ร้อนจัด แต่ตกตอนเย็นอากาศก็เริ่มเย็น บางวันไม่มีลมจะรู้สึกร้อนแต่พอดึกสงัดจะเย็น ๆ นอนสบาย

อูฐเดินผ่านเราตอนนั่งพักกินอาหารเที่ยงกันที่ใต้สะพานตามถนน

อูฐเดินผ่านเราตอนนั่งพักกินอาหารเที่ยงกันที่ใต้สะพานตามถนน

ทั้ง 5 วันครึ่งที่เราปั่นในทะเลทราย ความที่หน้าถนนขรุขระ เป็นหลุมเป็นบ่อ มีทรายเป็นบางช่วง ที่แย่คือเราทำระยะทางไม่ได้ แต่ที่ดีคือรถราก็ขับกันช้าลง คนที่คาซัคฯ เวลาเขาทักทายเขาจะกดแตรหนึ่งครั้งและยังโบกมือแถมยิ้มให้อีก บางครั้งก็ยกนิ้วให้ มีครั้งหนึ่งเราแวะเข้าไปที่ร้านชาข้างทาง เจอคนขับรถบรรทุกที่ไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่ พูดจาลามก หลังจากคุยกันได้หน่อย เขาก็สั่งอาหารมาพร้อมทั้งเหล้าวอดก้า 40 ดีกรี ตอนนั้นก็เย็นแล้วคิดว่าพวกเขาคงจะพักกันที่นั่น แต่พอถามว่าเรามาจากไหนกัน เพื่อนเราสองคนมาจากเยอรมัน มันก็โวยวายว่าเพื่อนเราเป็นพวกนาซี มันจะบ้า!!! ไม่ใช่มันบ้าไปแล้ว.. จากที่คิดว่าจะปั่นไปหาที่กางเต้นท์ข้างหน้า เลยเปลี่ยนใจปั่นย้อนกลับไปอีก 3 กม.เพราะกลัวว่าคนขับรถบรรทุกจะขับผ่านตรงที่เราตั้งแคมป์ แต่ก่อนที่จะเรื่อง มีนักปั่นหญิงชาวฝรั่งเศส (เอลิซี) แวะเข้าที่ร้านชา และก็ได้คุยกัน เราเลยชวนเขาไปกางเต้นท์กัน เขาดีใจเพราะนั่นเป็นทางที่เขาจะไป เอลิซีเริ่ีมปั่นจากปักกิ่งย้อนศรพวกเรา เราเลยได้แลกเปลี่ยนข้อมูลบางอย่างกัน

โจคิมและเพื่อนคนโปแลนด์ทางซ้าย ทางขวาจากสโลเวเนีีย

โจคิมและเพื่อนคนโปแลนด์ทางซ้าย ทางขวาจากสโลเวเนีีย

ความเป็นคนตุรกีนี่รับประกันความใจดีอันดับหนึ่งและได้ถึง 100% ว่ามีความใจดีจริง ๆ ไม่ว่าจะเจอกันที่ไหน ระหว่างทางมีรถบรรทุกจอดคุยกับเรา เวชเห็นป้ายทะเบียนรถแล้ว รู้ว่ามาจากตุรกี แต่ไม่แน่ใจว่าพวกเขามากจากตุรกีด้วยหรือเปล่า เขาชวนให้กินชา โจคิมบอกว่าไม่เอามันร้อน เลยล้อเล่นว่าไม่มีโค้กเย็น ๆ หรือ เขาเลยตะโกนบอกเพื่อนว่าให้ไปหยิบน้ำผลไม้เย็น ๆ มาเสริฟ โห…สดชื่น ดื่มของเขาเสียเกลี้ยงเลย หลังจากนั้นก็มีรถคันหนึ่งมาจอดข้าง ๆ เวชคิดว่าเขาน่าจะล้อเล่นว่าเราปั่นผิดข้าง คุยไปคุยมา ปรากฎเป็นวิศวะจากตุรกี เอาน้ำเอาผลไม้อะไรมั้ย???? ต้องกลับไปเที่ยวตุรกีอีกแน่นอน

มีคืนหนึ่งเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มซื้อวอดก้ามาดื่มกันที่แคมป์ หลังจากที่วอดก้าหมดขวดไปแล้ว เพื่อนคนเยอรมันบอกว่าเขาค่อนข้างแน่ใจว่าพวกคนขับรถบรรทุกนี่น่าจะมีวอดก้าติดรถมาด้วย พูดเสร็จก็กระโดดขึ้นจักรยานไปดักหน้ารถบรรทุก หลังจากนั้นเขาปั่นกลับมาพร้อมกับรถบรรทุกสองคันตามหลังมาด้วย คนขับรถบรรทุกมาจากรัสเซียเขาบอกว่าวอดก้าไม่มีเอาเหล้าไวน์แดงไปละกันกระป๋อง 5 ลิตร โจคิมว่ารสชาติดี แต่ถ้าเราจะเริ่มปั่นกันตั้งแต่หกโมงเช้ากันก็ไม่ควรดื่มมากมาย มีอยู่สามคนที่นั่งก๊งกัน ไม่รู้ว่าถึงกี่โมงแต่รู้ว่าคืนนั้นนอนไม่ค่อยหลับเพราะพวกเขาเสียงดังกัน ไม่น่าทำลายบรรยากาศแต่ก็เข้าใจพวกเขาเหมือนกัน

ก๊งกันเกือบค่อนคืน พออีกวันรุ่งขึ้นต้องปั่นในความร้อน ก็แฮงค์กันนะสิ ทางยิ่งแย่ ๆ ด้วย

ก๊งกันเกือบค่อนคืน พออีกวันรุ่งขึ้นต้องปั่นในความร้อน ก็แฮงค์กันนะสิ ทางยิ่งแย่ ๆ ด้วย

ปั่น ๆ อยู่จะเห็นพายุทรายเล็ก ๆ แบบนี้ทั่วไปเลย เล็กบ้างใหญ่บ้าง

ปั่น ๆ อยู่จะเห็นพายุทรายเล็ก ๆ แบบนี้ทั่วไปเลย เล็กบ้างใหญ่บ้าง

เรื่องน้ำที่เริ่มมีปัญหาหลังจากที่เราเข้าเขตทะเลทราย เคยค้นหาข้อมูลอยู่เหมือนกันว่ามีร้านค้าทุก ๆ 30 กม. แต่เราก็ยังต้องแบกไปด้วยเพื่อใช้ดื่มทำอาหารระหว่างทางและชำระล้างร่างกายด้วย เราแบกได้อย่างมากคือ 11 ลิตรและมันจะราคาแพงขึ้นเรื่อย ๆ ถ้ายิ่งเข้าไปในที่ ๆ กันดาร เราไม่สามารถอาบน้ำให้สะอาดหมดจดได้ เพราะฉนั้นเราจะล้างส่วนที่สำคัญด้วยสบู่ ส่วนแขนขาก็เอาน้ำชุบผ้าแล้วเช็ดเอา พยายามใช้ไม่เกิน 1 ลิตร เฮ้อ.. อีกอย่างทะเลทราย ตลอด 360 องศาไม่มีต้นไม้สักต้น ราบเรียบ ไม่อาบไม่เช็ดก็ไม่ได้ เราเลยต้องเดินออกไปไกลหน่อย ไกลเกินไปก็ไม่ดีเดี๋ยวหาทางกลับไม่ถูกอีก 🙂 ถือคติที่ว่าถ้าเราไม่มองเขาเราก็ไม่รู้ว่าเขามองเรา

ทะเลทราย ต้นไม้สักต้นหามีไม่ เดินออกไปไกล ๆ หน่อยละกัน บางทีมีพุ่มไม้เล็ก ๆ ก็ยังพอบังได้นิดหน่อย

ทะเลทราย ต้นไม้สักต้นหามีไม่ เดินออกไปไกล ๆ หน่อยละกัน บางทีมีพุ่มไม้เล็ก ๆ ก็ยังพอบังได้นิดหน่อย

ในที่สุดเราก็มาถึงเบนู (Beyneu) เมืองที่อยู่ใกล้ชายแดนระหว่างคาซัคฯ และ อุซเบคฯ ประมาณ 80 กม. เป็นเมืองที่ไม่ว่าใครจะไปทางไหนก็ต้องผ่านเบนูก่อน เรารู้ว่าที่นี่เราสามารถเช๊คอินเข้าโรงแรมที่ดีหน่อย หลังจากที่ประหยัดค่าโรงแรมมา 5 คืนแล้วคืนนี้ขออาบน้ำนอนในห้องแอร์เสียหน่อย ตอนแรกคิดว่าจะเอาเสื้อผ้าให้เขาซักในเครื่อง แต่มาคิดอีกทีกลัวว่าเครื่องเขาจะเสียเอา เลยซักมือกัน คิดว่าซักน้ำก่อนแล้วค่อยซักแฟ๊บตามวิธีที่เราซัก ๆ กัน แต่ที่ไหนได้ น้ำที่สามยังดำปี๋อยู่เลย ไม่ใช่แค่เสื้อผ้าที่ต้องซัก 3-4 รอบ ขนาดอาบน้ำยังต้อง 2 รอบกว่าน้ำที่ไหลลงท่อจะดูเป็นปกติ 🙂

น่าปั่นมั้ย?

น่าปั่นมั้ย?

หยุดพักเหนื่อยถ่ายรูปกันหน่อย

หยุดพักเหนื่อยถ่ายรูปกันหน่อย

หน้าโรงแรมที่่เบนู

หน้าโรงแรมที่เบนู

คาซัคสถาน => วันพักผ่อนที่เมืองเบนู (Beyneu)

ก่อนที่เราปั่นเข้าเมืองเบนูเราแวะเติมน้ำมันในขวดเล็ก ๆ สำหรับหุงหาอาหารและเผื่อไปล้างโซ่ด้วย เจ้าของปั้มน่ารักมาก บอกว่าไม่ต้องละกันนิดหน่อย 🙂 แต่ละคนดูอยากจะเข้าเมืองกันเต็มที เร่งปั่นกันใหญ่ ส่วนเวชรู้สึกไม่อยากนั่งบนเบาะอีกเลยแหละ อยากจะถอดกางเกงปั่นจักรยานออก อยากอาบน้ำ โชคดีที่ลมมาเฉียง ๆ ทำให้เราปั่นได้เร็วขึ้นหน่อย ทุกครั้งที่เราเข้าเมือง ก็ต้องคอยมองหาโรงแรม ถามคนท้องถิ่น คาซัคสถานเป็นประเทศยากจน พอพวกเขาเห็นเรา บางคนเข้ามาขอเงินเฉยเลย ทั้ง ๆ ที่เขาขับรถมาจอดข้างหน้าเรา แปลก!!! ดูยังไม่ค่อยมีคนมากสักเท่าไหร่ ตามท้องถนน อาจจะเป็นเพราะว่าเป็นวันธรรมดาก็ได้ แต่พอตกเย็นปุ๊บ หน้าโรงแรมเรากลายเป็นที่จอดรถไปเสียอย่างนั้น จากที่ไม่มีใครเลย กลายเป็นเมืองที่มีชีวิตชีวา มีเด็ก ๆ ออกมาวิ่งเล่นกลางวันมันร้อนมากด้วยแหละเลยไม่มีใครอยากจะออกมานั่งกัน เอาภาพบรรยากาศในเมืองเบนูมาให้ดูกันนะค่ะ

ตรงนี้เป็นจุดไฮไลท์ของเขาเลยแหละเพราะเห็นคู่ที่จะแต่งงานเขามาถ่ายรูปหมู่และคู่กันที่นี่

ตรงนี้เป็นจุดไฮไลท์ของเขาเลยแหละเพราะเห็นคู่ที่จะแต่งงานเขามาถ่ายรูปหมู่และคู่กันที่นี่

ตึกอพาร์เมนต์หน้าโรงแรม

ตึกอพาร์เมนต์หน้าโรงแรม

ถ่ายรูปกับสาวน้อยทั้งสองคนที่ทำงานทีี่โรงแรม

ถ่ายรูปกับสาวน้อยทั้งสองคนที่ทำงานที่โรงแรม

ตึกนี้เป็นร้านขายของชำทั่วไป ดูจากภายนอกไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นร้านอะไร ถ้าอ่านป้ายเขาไม่ออก เคยมีครั้งหนึ่งที่ตึกมี 3 ประตูต้องเปิดดูเอาเองว่าประตูไหนขายอะไร สนุกดีเหมือนกัน เหมือนเปิดประตูชิงโชคเลย

ตึกนี้เป็นร้านขายของชำทั่วไป ดูจากภายนอกไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นร้านอะไร ถ้าอ่านป้ายเขาไม่ออก เคยมีครั้งหนึ่งที่ตึกมี 3 ประตูต้องเปิดดูเอาเองว่าประตูไหนขายอะไร สนุกดีเหมือนกัน เหมือนเปิดประตูชิงโชคเลย

ว้าว...ไฟเขียวไฟแดง นี่คือถนนใหญ่ของเบนู ส่วนอีกด้านหนึ่งเป็นตลาดนัด อีกฝั่งหนึ่งเป็นร้านค้า

ว้าว…ไฟเขียวไฟแดง นี่คือถนนใหญ่ของเบนู ส่วนอีกด้านหนึ่งเป็นตลาดนัด อีกฝั่งหนึ่งเป็นร้านค้า

เดินไปหาร้านอาหารกัน

เดินไปหาร้านอาหารกัน

เดินไปช้อปปิ้งที่ตลาดนัดกันกับเพื่อนชาวเยอรมันและนิวซีแลนด์

เดินไปช้อปปิ้งที่ตลาดนัดกันกับเพื่อนชาวเยอรมันและนิวซีแลนด์

ไปซื้อผ้าปูโต๊ะพลาสติค เอาไว้ปูด้านล่างของเต้นท์ น่าจะกันพวกต้นหนามได้หน่อย

ไปซื้อผ้าปูโต๊ะพลาสติค เอาไว้ปูด้านล่างของเต้นท์ น่าจะกันพวกต้นหนามได้หน่อย

ได้เวลาผจญภัยต่อ

ได้เวลาผจญภัยต่อ