Author Archives: admin

Costs for cycling from Sweden to Thailand

One of the big questions before heading out on this journey was how big costs to expect. Various internet forums and other blogs suggested a budget frame of around 10-20 USD per day and person depending on country and type of accomodation. We had no clue if those figures were realistic or if we would be able to stick to such a budget. Out of curiosity we decided to note all our spendings in order to follow up on it afterwards. 

We have now gone through all our notes and can conclude that our total spending is slightly below 12.500 USD. The trip lasted 280 days including restdays and that means we have spent 44.5 USD per day together or 22.2 USD each.

A return ticket from Göteborg to Bangkok usually costs around 8000 SEK or 1200 USD. Our total costs for the cycling trip was roughly the same as the price of 10 individual return flights to Bangkok. Or if you put it in another way – cycling here together cost us the same as flying here together 5 times. Guess what we think has given most bang for the buck…. 😉

The chart below shows how the total cost were split among our different “accounts”.

Total traveling costs in USD

Total traveling costs in USD

The purpose of this blog post is to try to give a picture of how our costs for the 9.5 month long journey were distributed and we do hope it will be of some help to other cyclists who are in the planning phase. Before digging deep into the figures for each country it is necessary to give some relevant background facts.

Wej and I are in our mid-forties, have no kids and have worked for a very long time. This means that we have been able to allow ourselves a rather generous budget, or to be correct – we didn’t really have a budget, we used some of our savings and our only concern was to not spend all of it…. 🙂

 

ACCOMODATION

As can be seen above accomodation and food have been our highest cost and thus need to be elaborated on. One important thing to note is the ratio between paid vs unpaid nights that didn’t really turn out like we had planned to. Why it turned out this way is discussed in the sections below.

Skärmavbild 2014-03-08 kl. 13.03.40

Our expectations was to ride in sub-zero temperatures for maximum 3-4 weeks before the arrival of spring and then we hoped to enjoy warmer weather. We thus made the strategic decision to only bring a light tent and summer sleeping bags which meant that we had to stay at cheap hotels or guesthouses until night temperatures were above 3-4 degrees. Unfortunately the winter of 2013 in central Europe was extremely cold and we coulnd’t start camping until we reached Bulgaria.

We have done a few more longer stops than we had first planned. We stopped for about a week in Istanbul, Batumi, Tbilisi (due to injury), Osh, Chengdu (visa extension) and Kunming with 3-4 day stops in Baku, Sary Tash and Hami. During most of those stops we stayed either in hotels or hostels.

We don’t mind to stay in lousy guesthouses or camp behind a bush 10 meters beside the road, but since we haven’t had a too tight budget we have also sometimes allowed ourselves to opt for more expensive hotels with high standard rather than always going for the cheapest available option.

In Uzbekistan the rules requiring foreigners to register with the authorities by checking in at hotels forced us to stay more often at hotels and guesthouses than we actually would have preferred to.

 

FOOD

We are both very interested in local food culture which has meant that we have eaten more often at restaurants than what has been necessary. Of course we could have saved a lot of costs here, but to travel is to eat and we never wanted to cut back on trying interesting local cuisine.

We have noted all our costs for what we have consumed. In the early part of the trip we spent a lot of money on coffee at central european gas stations. After a month or so we understood that we should split prepared food that we buy in restaurants from snacks and drinks we buy along the road and stuff we buy in stores to cook by ourselves. This means that the pie chart below isn’t completely trustworthy and is a bit biased, but as anyone can see, there is a lot of money to save by not being too interested in local cuisine 😉

Distribution of food costs

Take a look at the chart below showing the average daily spending in each country. We have cut out things such as when we bought new equipment for our camera in Bulgaria and the tickets to the ferry rides across the Baltic and the Caspian Seas. Our two home countries, Sweden and Thailand, were the cheapest but that is mainly due to the fact that we have so many wonderful friends in those countries. The very high average for Azerbaijan was due to a short stay and a high visa fee and lots of taxi rides across the city of Baku to collect other visas. If we would have had to wait for the ferry for a couple of more days the average daily spending in Azerbaijan would have dropped significantly.

Daily expenses per country

 

COUNTRY BY COUNTRY

Below you will find a few charts for each country. They will show the ratio of paid vs. unpaid nights and the distribution between nights we have been invited to someone, camping, staying in hotels or guesthouses. Remember that the pie charts show the average cost for accomodation split on all nights in each country including nights when we have camped which brings down the average. As a service and clarification I will under the notes for each country also tell our average cost for each paid night.

There will also be a chart showing the distribution of the total cost and one how the cost for food was split in each country.

All costs that are shown are for two people. If you will travel on your own I think you can divide most of the figures by half to get a good approximation. When it comes to accomodation it will be harder since we can fill up a double room while a single traveler would have to pay for it by himself.

We have passed 15 countries using 15 different currencies so which one to use for these charts?  As I see it, it could be either US dollars or Euro and I opted for US Dollars. In the notes for each country I will state the exchange rate we have used when calculating.

The piecharts are made in excel and I have uploaded a print screen of them. They are rather small as they appear on a screen, but click on them and you can see them in a larger size.

 

Sweden

  • 1 USD = 6,7 SEK
  • Our total costs for 12 days in the country was 240 USD (1600 SEK)
  • Cost for ferry ticket across the Baltic Sea is not included in the daily average spending but it included in the total summary

Our two weeks in Sweden were a bit different to the rest of the trip. We visited friends along the way and didn’t spend anything on accomodation. Our only spendings were food along the way and some wine and food we brought to our hosts.

 

Poland

  • 1 USD = 3 zloty
  • Our total cost for the 12 days spent in Poland was 654 USD (2310 Zloty)
  • Average cost for each paid night was 47 USD
  • We never cooked ourselves

Pie charts Poland

 

Slovakia

  • 1 USD = 0,77 Euro
  • Our total cost for two nights was 124 USD (95 €)
  • The hotel room cost us 33 Euro and the Guesthouse was 30 Euro.

Slovakia was the smallest country we passed. It took two hours in one afternoon, one full day and then two more hours the third day before exiting to Hungary. We spent two nights in the country, one at a hotel and one at a backpackers guesthouse.  One of the nights we treated ourselves to with a great dinner which drove up the average daily cost.

 

Hungary

  • 1 USD = 220 Forint
  • Our total cost for 4 nights in the country was 292 USD (64300 Forint)
  • We never cooked ourselves

Hungary is also a small country which could have been passed in three days. Unfortunately we got stuck in a massive snowstorm and had to check in at an expensive hotel, then move to a cheaper B&B to wait for the roads to get cleared.

 

Romania

  • 1 USD = 3,25 Lei
  • Our total cost for two weeks in the country was 630 USD (2045 Lei)
  • Average cost per paid night was 28,5 USD
  • We never cooked ourselves

Cost distribution Romania

 

Bulgaria

  • 1 USD = 1,52 Leva
  • Our total costs for the 5 nights in the country was 192 USD (292 Leva)
  • Average costs per paid night was 30,5 USD

In Bulgaria we finally started to camp and cook for ourselves.

Pie chart Bulgaria

 

Turkey

  • 1 USD = 1,53 TL (Turkish Lira)
  • Total costs for 5 weeks in Turkey was 1752 USD (2680 TL)
  • Average cost per paid night was 46,1 USD
  • Visas not required for Thai and Swedish citizens

We spent five nights at a rather expensive hotel in Istanbul which brought up the average cost for accomodation. When staying at small hotels or motels we usually paid around 40-80 TL. We also turned in our bikes for a thorough and expensive service and technical overhaul.

Pie charts Turkey

 

Georgia

  • 1 USD = 1,79 GEL (Georgian Lari)
  • Total cost for 24 days in the country was 944 USD (1690 GEL)
  • Average cost per paid night was 18,5 USD.
  • Visas not required for Thai and Swedish citizens

We stopped longer than planned in Batumi to apply for visa to Azerbaijan and arrange for our chinese visas. On the way between Batumi and Tbilisi Wej fell and hurt her knee which forced us to stay an extra week in Tbilisi to let it heal. All this meant that we spent a lot longer time in cities than we planned and thus got far less camping nights than expected.

Georgia

 

Azerbaijan

  • 1 USD = 0,81 Manat
  • Total cost for our 10 days in the country was 781 USD (632 Manat)
  • Average cost per paid night was 46,6 USD. Most of those nights were spent in Baku waiting for visas and the ferry.
  • The visa fee was 168 USD for both of us together
  • The cost for the ferry tickets across the Caspian Sea to Kazakhstan was 220 USD (110 each) but it is not included in the cost for transportation in pie chart 3 below.

Pie charts Azerbaijan

 

 Kazakhstan

  • 1 USD = 149 TG (Tenge)
  • Total cost for our 9 days in the country was 242 USD (22.700 Tenge)
  • The visa fee was 90 USD for the two of us together
  • Actual cost per night at one of the two nice hotels in Beyneu was 35 USD. There are cheaper options located close to the railway station, but after a week in the dusty and extremely hot desert we were desperate for AC and a proper shower.

Kazakhstan is an expensive country to visit and our greatest cost must have been water in the desert. It would have been interesting to see how much we spent on buying water but now that cost is included in the “cooking” part rather than snacks & drinks, which is mainly coke and tea at the occasional tea houses we visited.

Kazakstan

 

Uzbekistan

  • 1 USD = 2700 Som at black market rates. The official rate was about 1 USD = 2100 Som
  • Total costs for our 27 days in the country was 1040 USD (2.808.000 Som)
  • Average cost per paid night was 22,8 USD
  • The visa fee was 150 USD for the two of us together

Uzbekistan has a weird rule that you have to register with the authorities every third night. This is done by checking in to a licensed hotel or guesthouse. Camping in Uzbekistan is easy and people are friendly and helpful so it wouldn’t have been a problem to camp most of the nights. However, we decided to play it safe and checked in at guesthouses more often than required. Needless to say, nobody checked our registration slips from the guesthouses when we exited the country.

 

Cost distribution Uzbekistan

 

Kyrgyzstan

  • 1 USD = 50 Som
  • Total costs for our 13 days in the country was 494 USD (24.700 Som)
  • Average cost per paid night was 30,6 USD
  • No visa required for Swedish citizens. We think Thai citizens can get a visa on arrival

When we arrived in Osh we had done 50% of the trip and we decided to stay a few extra days at a nice hotel (44 USD/night) to celebrate. When we arrived in Sary Tash we found out that the border to China was going to be closed for 4 consecutive days. We checked in at one of the simple homestays and paid 17 USD/night.  All this meant that we camped far less than planned in this country which is actually ideal for camping since it is sparsely populated and it is easy to find flat areas and water. 

Pie charts Kyrgyzstan

 

China

  • 1 USD = 6,08 Yuan
  • Total costs for 85 days in the country was 4309 USD (26.200 CNY)
  • Average cost per paid night was 23,1 USD
  • Visa fee in Sweden was 179 USD and the extension in Leshan was 59 USD for us together.

Camping in China is easy so it should be possible to get a lot more unpaid nights than we had. We stopped for a week in Chengdu waiting for visa extension, one week in Kunming to wait for better weather and the arrival of my cousin and for 4 days in Hami to do maintenance and planning. Camping is not really an option when staying in big cities and those long stops added to the very low level of camping. Small hotels in the countryside is also very inexpensive and we just couldn’t bother to go pitch the tent when the price for a double room was just 40-50 CNY (7 USD).

After a while in China all the kilometers ridden from Sweden started to take its toll on our bikes and we needed to replace a lot of components as well as tires which can be seen in the third pie chart below.

Pie charts China

 

Laos

  • 1 USD = 7800 Kip
  • Total costs for 2 weeks in Laos was 467 USD (3.412.000 Kip)
  • Average cost per paid night was 11,1 USD
  • Visa fee was 33 USD

We have been to Laos before but couldn’t remember the price level but we thought it would be cheap. Unfortunately we couldn’t be more wrong…. There were plenty of cheap guesthouses along the way, but to buy food at restaurants was unexpectedly expensive. First we thought we were ripped off, but after studying menues and talking to locals (thai and lao languages are very similar) we understood that those high prices were not only for tourists, but for the locals as well. However, most locals seemed to prefer to eat at home in the evenings rather than eating out – I do understand why….

Wej is Thai and since Thai citizens don’t need visas, the cost for visa in the piechart below only reflects the cost for one visa (all other costs are for the two of us).

Pie charts Laos

 

Thailand

  • 1 USD = 31,8 Baht
  • Total costs for 2 weeks in Thailand was 272 USD (11.900 Baht)
  • Average cost per paid night was 13,8 USD
  • Visa fee was 31 USD for 60 days and 56 USD to extend for another 30 days.

When we are in Thailand we are on our home turf and have lots of friends everywhere. We have only stayed a few nights at hotels or guesthouses and that has only been for logistical reasons (to not arrive too early). We stayed with my former host family 65 km NW of Bangkok for a week before doing the final ride into Bangkok.

Thailand has good food everywhere and there is absolutely no need to cook on your own which can be seen on our costs for food. Since Wej is a citizen of Thailand the cost for visa below only reflects my visa cost. Our plan is to stay for a while after finishing this journey so I applied for a 60 day entry visa (1000 Baht) and recently extended it with another 30 (1800 Baht) which makes the total visa cost per day throughout the visa’s validity 31 Baht or roughly 1 USD.

Pie charts Thailand

 

 

Edit March 7, 2016.

If you have read this far, then you are probably very interested in the costs for cycle touring. I then recommend you to check out the cost breakdowns of the “wandering wheels”.

Edit August 4, 2016

Daves Travel pages has an interesting article about the costs of bicycle touring. The article is about the costs of a trip between Greece and England.

 

Why this journey – a tribute to Saeng

While we still cycled in Sweden we took the opportunity to visit friends who live along our route. One day we stayed at our friend Ulrika’s place and when having dinner together I couldn’t avoid taking a look at the blackboard on her kitchen wall where some words of wisdom were written above a shopping list.
Motto

I couldn’t stop looking at that motto that so clearly put words on why we set out on this journey. Why worry about what comes after this life – isn’t it better to focus on the life we are living here and now???

When we made our project to cycle from one home to the other official, people usually told us they also have dreams they wish to carry out some day, but also how they are prevented by the many obstacles in the everyday life. I know how this sort of arguments work because I have also been seeing obstacles rather than possibilities.

While we still were in China we put the order for our new cycling shirts and Wej asked Saeng, a friend in her cycling group, to pick up the shirts from the print shop and send them to us. Saeng liked our shirts so much that she told her other friends who started ordering shirts for themselves. Orders came one by one and everytime we had access to internet Wej and Saeng talked to each other over skype or line.

Saeng and her partner and soulmate P’Nop are both 1000 % cyclists. When Wej spent a year in Thailand they were all in a group that did cycle tours all over Thailand. Since then Saeng and P’Nop have moved on and started to focus on training and competing in road cycling. Even I have cycled with them and I can tell that both of them have legs of steel.

Saeng and her soulmate P'Nop before a ride in November last year

Saeng and her soulmate P’Nop before a ride in November last year

For a while the plan was that Saeng, P’Nop and some of the people in the photo below would come and meet us in Luang Prabang and ride with us to Bangkok. Since both Saeng and P’Nop have sold their MTB:s we even discussed that Saeng should borrow the MTB I have at Wej’s house. Their plans to go to Luang Prabang had to be cancelled for various reasons and later Saeng told Wej she didn’t feel well and couldn’t cycle anyway.

Last weekend were very happy since we first finished our trip to Bangkok and then Wej’s trip from home to home. We looked forward to happy times while relaxing and seeing friends in Thailand and everything was good until Tuesday morning…..

When I came out from the bathroom after my morning shower Wej looked at me with a pale face and said that she just got the information that Saeng had passed away. It felt like time froze until we got it confirmed that she had succumbed to a very rapid disease.

The funeral rituals are carried out in Saeng’s parents home in Suphanburi province some 130 km NW of Bangkok. Wej and I went there yesterday together with friends in our cycling group. We will go again on Friday and then to the cremation on Sunday.

Ton, A, P'Ben, Joakim, Wej, P'Nop and P'Wichit in front of Saeng's coffin

Ton, A, P’Ben, Joakim, Wej, P’Nop and P’Wichit in front of Saeng’s coffin

Yesterday night when I was sitting listening to the monks chanting prayers with my palms put together in a wai position, I could see the coffin with a photo of Saeng sprinting fast on her race bike. At that very moment I remembered the words of wisdom written on Ulrika’s note board and connected it to the thai saying that we all know when and where we were born, but nobody knows when it is time to leave this world.

Although sad over the loss of a friend I am at the same time glad that we got ourselves together and carried out this journey of our dreams and I would like to tell you all to not wait to live your dreams later. Live them now 🙂

See the opportunities and not the obstacles – one day it will be too late to live the dream.

Day 167-168 (Banglen – Bangkok)

PLEASE NOTE – the journey is over but the blog is not. We will update it with a few more articles before closing it.

When I first arrived in Banglen back in March 1987 the place was much smaller and very unlike what it is today. There was for example only one phone in town and that was in a house at the market and a man clocked all calls with a stop watch. Roads were not good, there were no cyclists and certainly not any bread or coffee available.

Today the situation is completely different. Banglen has grown from a large village to a small town. There are a number of factories around and traffic lights at the main intersections, people run around with smartphones and there are a couple of minimarts where for example bread and dairy products can be bought which would have been very exotic in 1987. Early this year a nice bakery and coffe shop was opened where pastries and coffee as well as pork chop with french fries can be bought.

If I hadn’t followed the development in Banglen and Thailand continously during the 25 last years I would certainly not have recognized the place by now. It is amazing what a big change that has been put through in such a short time.

Riding on small roads between rice paddies

Riding on small roads between rice paddies

In the western world it is not at all uncommon to take a sabbatical year and do something else for a change. Cycling across a continent is maybe an odd way to spend such a year, but as said it is not at all unusual. In Thailand the situation is different. People work hard, have short vacations and it is hard to get visa to at least the western world so very few Thais make long distance cycling tours in foreign countries.

Apart from this blog Wej has been writing on a thai cycling forum and when we were about to enter Thailand she made an open invitation for anyone to follow us. One friend followed us from the border to Ayuthaya and we have also met a few other cyclist along the way.

Leaving Banglen

Leaving Banglen

When it was time to leave Banglen for Bangkok a cycling club announced they would escort us to the city. We made an appointment at the café and I bet the workers there must have been as surprised when 30 cyclists turned up a Saturday morning as I would have been by finding a loaf of bread at the Banglen market back in 1987.

The club leader had visited Banglen a few days earlier to check what route to take and he must have done a good job. The road we cycled on was very small and went past green rice paddies and orchid farms.

Riding on that sort of road is much more interesting than going on the big roads. Since there was so few cars on the small roads it was possible to cycle side by side and Wej and I tried to talk to as many as possible of our fellow cyclists.

Riding with a well dressed lady

Riding with a well dressed lady

Curious cyclists asking questions and checking out our equipment

Curious cyclists asking questions and checking out our equipment

After some 10-15 kilometers another group of cyclists from Nakorn Pathom joined us and our escort had now grown to around 50-60 people. It was an amazing feeling to ride in such a big group knowing that they had come all the way to ride with us – or perhaps mainly Wej – into the finishing line in the midst of the mega city. Some cyclist had to return before we reached Bangkok and some parted to go to their homes, but we were around 25 people who rode into Wat Arun on Saturday at 3 PM.

I have never been photographed so many times in one day and once at the official finishing line at Wat Arun the photo spree continued.

At Wat Arun (temple of dawn) together with the group that escorted us into Bangkok

At Wat Arun (temple of dawn) together with the group that escorted us into Bangkok

Thailand’s biggest cycling magazine have interviewed us a week ago and turned up to take photos on our arrival to Bangkok.

Wej and the journalist from the thai Cycling Plus

Wej and the journalist from the thai Cycling Plus

Klättermusen have been so kind to sponsor us with a jacket and a pair of pants each. These clothes are usually seen on Mount Everest, Greenland or the south pole, but now they have been spotted in downtown Bangkok too. We have had very good use of these clothes that have protected us from wind, sun, mosquitos, snow and even rain to a certain level. Thanks a lot Klättermusen.

Klättermusen Einride jackets - a rare sight in Bangkok

Klättermusen Einride jackets – a rare sight in Bangkok

We then had to rush to the dinner we were going to host for our friends. Since we were a bit late we had to sprint as quickly as our legs and the traffic allowed and when we finally got there most of our guests had already arrived and received us with applauses and hugs.

P'Mam, Wej and Bartek - our brother in arms in the central asian deserts

P’Mam, Wej and Bartek – our brother in arms in the central asian deserts

It was a nice dinner and although not everyone could come due it was great to finally see our friends. Wej’s mother is getting older and doesn’t want to go out late so she didn’t come to the dinner. After mingle, dinner and a slideshow Wej and I stayed the night at a nearby hotel so that we could arrive to her home when her mother was awake.

We finished my home to home trip in Banglen a week ago, then it was another 70 km to Wat Arun where we finished the Göteborg-Bangkok trip. The distance from the hotel to Wej’s house is about 4 km. When we left for the last ride to her house we didn’t really want our journey to end so we made a little detour and ended up on Silom Rd where we had lunch.

Wej bringing her bike back to its birthplace.

Wej bringing her bike back to its birthplace.


Wej’s bike has now done about 50.000 km and was bought in Bangkok 8 or 9 years ago – we couldn’t resist the temptation to take a ride to her bike’s birthplace…..

The distance we have cycled from Göteborg to Bangkok is roughly 15.000 km and luckily we haven’t had any more accidents than Wej’s fall in Georgia when she hurt her knee. When were cycling through Lumpini Park with about 2 km left to Wej’s family house I almost got involved in a wildlife accident in the midst of Bangkok. It was broad daylight and we were biking very slowly when I heard Wej shouting loudly STOP….

Mr. Lizard - if you were a cat, we would say that you only have 8 lives left now ;-)

Mr. Lizard – if you were a cat, we would say that you only have 8 lives left now 😉

I braked quickly and discovered I had stopped about 30 cm from a large lizard. They are often seen in the park and I don’t know why I didn’t see it. That lizard now owes Wej a big thank you….

Riding through the Lumpini Park

Riding through the Lumpini Park

After leaving the park and a frightened lizard behind us we rode for about a kilometer on the huge Sathorn Road, before turning left into Soi Suan Plu into the area where Wejs house is. The first ones to spot us was Wej’s nephews who were playing outside the house. Soon everyone who was at home came down. Wejs mother presented us with jasmine garlands and lots of photos were taken before we could enter the house.

Finally together with Wej's mom and the rest of the family

Finally together with Wej’s mom and the rest of the family

This was the endpoint of Wej’s journey from home to home. It isn’t however the end of this blog…. We still have a few articles to write where we sum up things so check out the blog every now and then the coming week.

P.S.
Most of the photos in this post is taken by Sakkapol Tungsongpaiboolya who has also designed our shirts together with Araya Ponkhumheang. Thanks to both of you for all your help.

P.S.S
After publishing this post we got the link to a 4 minute long video from our last cycling day made by Ugrid Milintangkul who rode with us from Banglen to Bangkok. Enjoy

Cycling towards Bangkok

Today is the day when we will finish our cycling trip from Göteborg to Bangkok. Our plan is to start from Banglen at 10.00 and arrive at Wat Arun in Bangkok at 15.00. Our original plan was to finish in front of the Wat Phrakaew and Grand Palace, but due to the large demonstrations going on there we have decided to move the endpoint to Wat Arun.

If you are interested in seing us while still on tour then come to Wat Arun. We will be there around 3 PM today (Saturday Nov. 30).

After finishing cycling we will go to a dinner for friends and family and since it will be late we won’t cycle to Wej’s house tonight. The plan is to stay at a hotel tonight and cycle to her home tomorrow morning.

Wej writes on a thai cycling forum and there she has posted an open invitation to anyone who is interested in cycling with us this last day. About 30 cyclists from Bangkok have accepted the invitation and will meet us very soon here in Banglen.

We will update photos from today’s ride as we go and it will be possible to follow us almost live.

Packing to leave Banglen

 

20131130-100110.jpg

Leaving Banglen

Lots of cyclists have come to Banglen to cycle to Banglen to ride to Bangkok with us.

20131130-100308.jpg

20131130-100551.jpg

Waiting for green light in Banglen.

20131130-101938.jpg

Passing the road to the family house.

20131130-113400.jpg

Passing the school I went to as exchange student.

20131130-114118.jpg

Wej and Lung Netr who win todays competition for coolest outfit.

20131130-114510.jpg

Lunch break at a temple

20131130-120031.jpg

Group photo

Passing narrow lanes in a village

20131130-131438.jpg

And abridge

20131130-131518.jpg

And rice paddies

20131130-131629.jpg

20131130-132435.jpg

Small backroads not far from Bangkok

20131130-132639.jpg

20131130-132756.jpg

In Bangkok now, right outside Taling Chan skytrain station

20131130-143654.jpg

There has been many pepole cycling with us today. For a moment there was more than 50 cyclist who cycled with us.

20131130-144001.jpg

Bangkok here we come

20131130-150514.jpg

Almost unbelievable bu now we have arrived the end point of our journey at Wat Arun, Bangkok.

20131130-163249.jpg

อยุธยา – ปทุมธานี – บางเลน

เข้ามาถึงอยุธยาเย็น ๆ มองหาที่พักกัน อยากจะอยู่ในเมืองจะได้เดินเที่ยวหรือปั่นเที่ยวไม่ไกลนัก มีเสียงโทรศัพท์ดังเข้ามา คุณสส. กลุ่มทัวร์ริ่งน้องใหม่ อยุธยานี่เอง เรามาเร็วเกินคาดไปหน่อย คุณสส.ตั้งตัวไม่ทัน ขาแรงค่ะ 🙂 เปล่าหรอกค่ะ ลมและทางที่ลงมาแทบตลอดทางช่วงแรกช่วยมากกว่าค่ะ เรามาที่ซอยฝรั่งที่เขาไม่มีเขียนถึงในหนังสือเดินทาง แต่มันเป็นชื่อเล่นของซอยนั้น เพราะมีเกสต์เฮาส์มากมายที่ฝรั่งชอบมาอยู่กัน เราเห็น Tony’s place ที่แรก ดูแล้วน่าอยู่ร่มรื่นเป็นบ้านทรงไทยโปร่ง ๆ

เส้นทางจากชัยบาดาลไปอยุธยา

เส้นทางจากชัยบาดาลไปอยุธยา

บรรยากาศตอนค่ำ ๆ ที่ Tony’s place

บรรยากาศตอนค่ำ ๆ ที่ Tony’s place

อีกมุมหนึ่ง โจคิมกำลังเขียนบล๊อค

อีกมุมหนึ่ง โจคิมกำลังเขียนบล๊อค

เวลาประมาณหนึ่งทุ่มคุณสส.ที่ติดตามเรามาทั้งทางบล๊อคของเราและทางไทยเอมทีบีโทรเข้า จะพาไปเลี้ยงเบียร์ยุดยา กลายเป็นมื้อเย็นสุดหรูริมน้ำกินลมชมวิววัดไปทางพนัญเชิงที่ตั้งอยู่ฝั่งตรงกันข้าม นั่งดูเรือลำน้อย ๆ ที่ลากเรือบรรทุกลำใหญ่ ๆ และจากที่ได้คุยกับคุณสส. มาวันนี้ได้เพื่อนใหม่ทั้งกลุ่มเลย ยินดีที่ได้รู้จักกลุ่มทัวร์ริ่งน้องใหม่ พระนครศรีอยุธยา ขอบคุณสำหรับการต้อนรับอย่างเป็นพี่เป็นน้องช่างอบอุ่นดีแท้ค่ะ

กลุ่มทัวร์ริ่งน้องใหม่พระนครศรีอยุธยา คุยสนุกทั้งแก้งส์

กลุ่มทัวร์ริ่งน้องใหม่พระนครศรีอยุธยา คุยสนุกทั้งแก้งส์

SONY DSC

เช้าวันรุ่งขึ้นเราติดต่อกับพี่สมพิศกลุ่มรวมมิตร รวมทั้งอ๊อฟและต้น เพื่อนนักปั่นเมื่อ 8 ปีที่แล้วถึงแม้ว่าจะไม่ได้เจอกันทุกปีไม่ได้ปั่นกันทุกครั้งที่เวชกลับมาเมืองไทย แต่เรายังติดต่อกันเสมอ ทริปแรกที่ได้พบกับพี่สมพิศลุงแซมคือทริปบางคล้า ที่เราปั่นไปต้อนรับกลุ่มคุณธานินทร์ และหลังจากทริปนั้นก็ไม่ได้เจอลุงแซมและพี่สมพิศเลยค่ะ เอ..ทริปปั่นที่แสลงหลวง ไม่รู้ว่าลุงแซมมาหรือเปล่า??? เพราะหลังจากนั้นเวชก็ไปอยู่กับกลุ่มอิสระ มีอ๊อฟและต้นในภาพ พี่เบน พี่นพ ป้าแสง จารย์เม้ง เบียร์ ท่าทางตอนนั้นเราว่างกันจริง ๆ เพราะทริปแรกยังไม่จบเราก็เริ่มคิดทริปต่อไปโดยเอาแผนที่ออกมากางกันเลย

SONY DSC

ทริปแรกเมื่อปีที่เวชเคยลากลับบ้านมาปีหนึ่งเมื่อปี 2549 นัดกับลุงแซมที่สถานีรถไฟฟ้าจตุจักร

ทริปแรกเมื่อปีที่เวชเคยลากลับบ้านมาปีหนึ่งเมื่อปี 2549 นัดกับลุงแซมที่สถานีรถไฟฟ้าจตุจักร

หนึ่งในหลาย ๆ ทริปที่ปั่นเที่ยวกันกับกลุ่มที่รู้ใจและมีเวลาเมื่อสมัยนั้น 8 ปีมาแล้ว ว้าว!!

หนึ่งในหลาย ๆ ทริปที่ปั่นเที่ยวกันกับกลุ่มที่รู้ใจและมีเวลาเมื่อสมัยนั้น 8 ปีมาแล้ว ว้าว!!

พี่เบนซึ่งนั่งรถไฟมารับขวัญเราถึงหนองคาย ปั่นมาด้วยกันจนมาถึงอยุธยา เราจะหยุดเที่ยวกันสักวันสองวัน แต่พี่เบนต้องรีบกลับกรุงเทพฯ เลยมาส่งเราแค่ที่ปั้มบางจาก นั่งดื่มกาแฟกัน พอได้เวลานัดกับพี่สมพิศ ต้นและอ๊อฟ เราก็แยกกับพี่เบนตรงนั้น แล้วย้อนกลับมาที่ตลาดโก้งโค้ง ทานข้าวกลางวันกัน คุยกันสนุกสนานไปเลย ดูแล้วท่าทางนักปั่นจักรยานจะมีเยอะกว่าชาวบ้านทั่วไปอีกนะค่ะ ขอบคุณต้นกะอ๊อฟด้วยนะค่ะที่อุตส่าห์ปั่นมาเจอพวกพี่ก่อน

พี่เบนที่หน้าร้านสภากาแฟ ปั้มบางจาก

พี่เบนที่หน้าร้านสภากาแฟ ปั้มบางจาก

ถ่ายกับอ๊อฟโดยต้นเป็นคนถ่ายค่ะ ไม่ได้ถ่ายรูปกะต้นเลยอ่ะมีแต่รูปหมู่

ถ่ายกับอ๊อฟโดยต้นเป็นคนถ่ายค่ะ ไม่ได้ถ่ายรูปกะต้นเลยอ่ะมีแต่รูปหมู่

SONY DSC

พอแยกทางกันกับกลุ่มพี่สมพิศและต้นกะอ๊อฟแล้วเราปั่นอ้อมกลับไปเที่ยวในตัวเมืองอยุธยา ถ่ายรูปเล่นไปเรื่อยเปื่อย

วัดรามัญระหว่างทางกลับเข้าอยุธยา

วัดรามัญระหว่างทางกลับเข้าอยุธยา

SONY DSC

SONY DSC

เช้าวันที่เราจะออกจากอยุธยา กำลังเตรียมตัวกันอยู่ได้ยินเสียงฝนด้านนอก ตกหนักเสียด้วยสิ โอเค ๆ ตก ๆ เสียให้เสร็จนะ พอเราพร้อมที่จะปั่นฝนหยุดเหมือนเข้าข้างเรา ทำให้เราได้อากาศที่สดชื่นและระหว่างทางที่เราปั่นไปหาครอบครัวพี่ยาที่ปทุมธานี ไม่มีฝนสักเม็ดจนกระทั่งเรามานั่งรอพี่ยาที่หน้าปากซอยฝนลงเม็ด เหมือนพระพรมน้ำมนต์อย่างไรอย่างนั้นเลยแล้วก็หยุดไป ยิ่งรู้สึกเหมือนได้รับการต้อนรับแม้กระทั่งฝนฟ้าก็เป็นใจ

เรานั่งรอมอเตอร์ไซค์เพื่อจะไปบ้านพี่ยาที่หน้าปากซอย

เรานั่งรอมอเตอร์ไซค์เพื่อจะไปบ้านพี่ยาที่หน้าปากซอย

ได้เจอคุณลุงขณะที่นั่งรอ พอคุณลุงเห็นเสื้อเราแกเข้าใจทันทีว่านั่นคือธงชาติของประเทศที่เราปั่นผ่าน ๆ มา ที่น่าสนใจคือคุณลุงมีความเห็นเหมือนที่เราคิดและเริ่มเพื่อจะทำทริปนี้คือการใช้ชีวิตให้คุ้มค่า
IMG_3697

ป้ายต้อนรับเราที่ครอบครัวพี่ยาจัดให้ และภาพพี่ยาและพี่เอกที่หน้าบ้าน ขอบคุณสำหรับการต้อนรับอย่างอบอุ่นค่ะ เรานั่งคุยและทานอาหารเช้ารอบสองกันได้สักพักใหญ่ ก็ต้องเดินทางต่อไปบางเลน เพราะเด็ก ๆ ที่บ้านที่บางเลนจะกลับบ้านกันดึกวันจันทร์ เราอยากเจอกับพวกเขาเลยต้องเดินทางต่อในวันเดียวกัน ธรรมดาเราไปบ้านพี่ยาเราจะต้องพักอยู่ที่พี่ยาสักคืนสองคืน วันนี้รู้สึกแปลก ๆ ที่เจอกันแป๊บเดียว เราจะกลับมาอีกครั้งหนึ่งค่ะ
SONY DSC

IMG_3702

ก่อนออกจากบ้านพี่ยา พี่จุ๋มโทรมาบอกว่าตอนนั้นฝนตกหนักมากที่บางเลน เราก็เลยรู้สึกรีบนิด ๆ แต่ยังงัยเราก็ยังเลือกที่จะปั่นเส้นทางเล็ก ๆ เรียบไปกับทุ่งนาแต่ก่อนที่จะถึงทุ่งนาเราต้องผ่านถนนใหญ่ ๆ แล้วต้องปั่นข้ามทางแยกที่ใหญ่มาก น่าตื่นเต้นและน่ากลัว เพราะเราเริ่มเฉียดเข้าใกล้กรุงเทพฯ เมืองหลวงของเรา แทบแย่กว่าจะเลี้ยวเข้ามาตรงสะพานที่เขาให้กลับรถ โชคดีมีรถสีดำคันหนึ่งใจดี เปิดไฟฉุกเฉินและชลอให้เราปั่นเข้าช่องทางด้านใน ไม่ทราบว่าเป็นใครแต่อยากให้มีคนมีน้ำใจมากขึ้น ขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ค่ะ

พอปั่นข้ามมาได้เลยจอดแอบ ๆ และถ่ายรูป แต่สะพานกลับรถนี้ไม่แสดงในกูเกิ้ลแมพค่ะ

พอปั่นข้ามมาได้เลยจอดแอบ ๆ และถ่ายรูป แต่สะพานกลับรถนี้ไม่แสดงในกูเกิ้ลแมพค่ะ

IMG_3719

ช่วงที่เราปั่นเข้าบางเลน เราอยากจะไปให้ถึงบางเลนเลยไม่ค่อยมีภาพมาลงให้ดูกัน มีรูปทุ่งนาที่เราเห็นตามทางนี้
SONY DSC

ก่อนที่เราจะเข้าบ้าน เราปั่นแวะไปที่หน้าบ้านเก่าซึ่งเป็นบ้านที่โจคิมเคยอยู่เมื่อตอนที่มาเมืองไทยตอนเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน หลังจากนั้นเราปั่นไปที่วัดไปไหว้คุณพ่อซึ่งจากไปเมื่อ 5 ปีก่อนและหน้าบ้านครอบครัวรับรองของโจคิม

ที่หน้าบ้านเก่า แต่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว

ที่หน้าบ้านเก่า แต่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว

ไปไหว้คุณพ่อก่อนเข้าบ้าน

ไปไหว้คุณพ่อก่อนเข้าบ้าน

คนที่บ้านมายืนรอรับเราอยู่แล้ว

คนที่บ้านมายืนรอรับเราอยู่แล้ว

SONY DSC

SONY DSC

SONY DSC

ส่วนหนึ่งในครอบครัว ตู้เซฟ ต้นสัก ต้นไทร น้องพลอย เวชเอง พี่จุ๋ม โจคิมและต้นข้าว

ส่วนหนึ่งในครอบครัว ตู้เซฟ ต้นสัก ต้นไทร น้องพลอย เวชเอง พี่จุ๋ม โจคิมและต้นข้าว

มื้อเย็นนั้นพี่จุ๋มทำบาร์บีคิวให้ทานกัน สลัดผักสด ๆ โฮมเมดขนมปังกระเทียม อร่อยยยย

มื้อเย็นนั้นพี่จุ๋มทำบาร์บีคิวให้ทานกัน สลัดผักสด ๆ โฮมเมดขนมปังกระเทียม อร่อยยยย

Day 166 (Ayuthaya – Banglen)

This day was an one of the most important days of our journey since It was the last day of my journey from home to home. We split the day in two halves and the first half was the 53 km ride from Ayuthaya to Pathum Thani to visit P’Ya and her family.

P’Ya used to be a teacher at the school in Banglen that I went to during my exchange year. She was my counsellor and Thai teacher and she and her family became my close friends and we have kept the contact ever since. P’Ya and P’Aeks daughter Araya and her friend Kong are the ones who have designed our new cycling shirts. Unfortunately Araya wasn’t at home to see the shirts she designed in real life, but we will come back later to show them to her.

P'Ya, P'Aek and myself back in 1987.

P’Ya, P’Aek and myself back in 1987.

We stayed at P’Ya’s house for about three hours before we set out on the second half which was the 55 km to Banglen. Technically P’Ya’s house isn’t in Bangkok but since the city has grown a lot in all directions her suburban town is surrounded by big and busy roads that aren’t fun to ride a bicycle on. Nowadays one has to get almost all the way out to Banglen before getting a sense of being on the countryside.

When apporaching Banglen I couldn’t stop thinking of the first time I went there. It was a day in mid March 1987 and I was only 17 years old and jet-lagged. My host family had picked me up at the exchange organizations arrival camp in Bangkok and we were 7 people squeezed into the family’s car when I got my first glimpse of Banglen from the top of the little bridge over the Tha Chin River that flows through the at that time very small town. I remember when crossing that bridge the penny finally dropped that I had a great adventure ahead of me.

The bridge is certainly not any Golden Gate – it’s just a simple white painted concrete bridge which there must be several thousands of in Thailand. I have crossed it uncountable times since the first time but now when it was time to cross it this time I felt similar emotions as when crossing it 26 years ago. First time it marked my entry into Banglen and the beginning of a great challenge, adventure and new relations to people I still hold dear.

The bridge that marks the start and end of great adventures

The bridge that marks the start and end of great adventures

Passing the bridge this time was emotional in another way. If my first passage of the bridge was the start of something great, then this latest crossing marked the end of a great adventure. It is hard to understand that what we have been through and experienced between the gates to our home in Göteborg and passing that bridge. I think we both will need some time to let it all sink in.

In front of the old house

In front of the old house

Before going to my host family’s present house we had to do a tour of Banglen and visit some important places. First stop was in front of the family’s old house where I stayed as an exchange student. I haven’t been inside the house for many years but seeing it from the outside still feels like looking at a home.

The mother and the father in my host family who have welcomed me into the family and let me come and go as I wish for over 25  years.

The mother and the father in my host family who have welcomed me into the family and let me come and go as I wish for over 25 years.

Next stop was at the local temple to pay respect to the deceased father in my host family. He was an active layman in the temple and I have spent many hours with him there to see and learn how life is going on at a thai buddhist temple. Where ever he was going in Banglen he did it by bicycle with his dog sitting on the rear rack and I am quite sure that he would have approved of our mission to cycle from Sweden to Thailand.

20 meters to go and the family waiting at the gate

20 meters to go and the family waiting at the gate

It was late in the afternoon and after the visit to temple we headed straight for my host family’s house 2-3 km away. The journey isn’t over yet – we still have the ride to Bangkok left – but for me the feeling when cycling the 1 km from the main road along a small local road to the family’s house was something like the participants of the Tour de France must feel when they cruise along the Champs-Élysées towards the final goal.

Parts of the family  (Joseph, Tonsak&Tonsai, Ploy, Wej, P'Jum, myself and Tonkhao)

Parts of the family
(Joseph, Tonsak&Tonsai, Ploy, Wej, P’Jum, myself and Tonkhao)

The family was out at the gate waiting for us and after lots of hugs we stepped through the gate and discovered that the kids in the family had used coloured chalks to write welcoming words on the ground – just like the cycling fans do on the roads in the alps during the Tour de France.

The ground painted with welcoming words

The ground painted with welcoming words

SONY DSC

SONY DSC

SONY DSC

I had been in contact with the family throughout the day and they had promised that it would be a barbecue dinner that night. It tasted lovely and we had a lot of food, a few beers and long stories to tell each other. It was a Sunday evening and the children had to go to bed early but as usual Mat, P’Ngoan and myself stayed up far too late discussing both serious and crazy matters. It feels great to finally be here with all of them.
SONY DSC

Cycling towards Banglen

We woke up at 5.15 and 6.30 we were ready for departure.

20131124-071657.jpg

First destination today is Pathum Thani to visit old friends

20131124-072814.jpg

It’s far to cycle 50 km. Maybe we should take a bus…

20131124-073523.jpg

or the train.

20131124-073605.jpg

Stopping at a gas station to have a coffee and a sandwich. 40 km and tailwind so it looks good 🙂

20131124-084615.jpg

After 53 km we are at the gate to the street that leads to our friends house.

20131124-094409.jpg

We are a bit early and Our friends are out buying things to eat so they told us to wait at the motorcycle taxi stand.

20131124-100440.jpg

Maybe time for a cheat and go with the MC taxi

20131124-100812.jpg

And we recieved a very warm welcome by P’Ya and P’Aek

20131124-101156.jpg

And they had even made a beautiful sign to welcome us with

20131124-101345.jpg

On the road again after spending a few hours visiting P’Ya, P’Aek and Ohm.
We just crossed the ChaoPhraya river going west. Seems like we are getting a headwind. Reports from Banglen says that itis raining there.

20131124-141107.jpg

Touching the outskirts of Bangkok. The traffic is intense even a sunday afternoon.

20131124-145300.jpg

20131124-145342.jpg

First sign of Banglen. 15 km to go

20131124-155627.jpg

Back on the countryside again. Green rice paddies is much more nice to look at than concrete buildings.

20131124-162145.jpg

Outside my host familys previous house.

20131124-170240.jpg

The father in my host family passed away 5 years ago. First thing to do in Banglen is to visit his toomb at the temple.

20131124-171337.jpg

Day 163 -165 (Baan Taen – Ayuthaya)

I have said it before and I am willing to repeat it – I do prefer mountains to deserts. A mountain has a highest pass point somewhere and after that it is downhill. A desert has an end too, but while the a pass point on a mountain usually is reached in a day, it can take a month to cross a desert.

This said, when we left the hilly section between Luang Prabang and Vangvien in northern Laos, we started to look forward to the huge plains in Thailand. Of course there are big mountain ranges in Thailand too, but they are easy to avoid and that’s what we have done.

Cycling across the plains of Thailand’s northeastern Isaan region has been a pleasure. Gone are the days of hard physical endurance and we have got our pay back in the shape of a flat landscape, a steady tailwind and cool temperatures in the morning and not too hot in the afternoons.

We have crossed Isaan with our good old friend P’Ben who took one of his two weeks of annual vacation to come and meet us and join us on our ride towards Bangkok. P’Ben is a teacher at a university and is a busy man and he gets to cycle less than I’m sure he’d like to so it was great to see his big smile when he cruised with his bike along the roads of Isaan listening to old thai pop on from the mini loudspeaker he has mounted on his handlebar.

A spirit house by the bridge across the dam in Chaibadan district

A spirit house by the bridge across the dam in Chaibadan district

Traveling across Thailand has been different from all the other countries that we have visited before. Not that Thailand is very different in itself, it is we (at least Wej and P’Ben) who fit in here. The language barrier is completely gone and we can stop and talk to people who are usually very curious about our journey. I bet other people we have met in other countries have been just as curious but the difficulties in communicating have limited the conversation to the bare minimum.

Where are you from, where are you going, how many kilometers and when did you start are questions we have learnt to answer in many languages by now. When traveling in Thailand we get the same questions but since there is no language barrier anymore those questions are quickly answered and we can continue to discuss more deeper and interesting issues with people we meet.

Wej and P'Ben making a photo stop on the bridge across the dam

Wej and P’Ben making a photo stop on the bridge across the dam

One interesting thing with traveling through a familiar setting is that we take less photos – far less to be correct. I think there are two reasons for this. Firstly, we don’t find things as exciting or exotic here and secondly, we are busy talking to each other or people we meet.

A B747 fuselage used as a store room. I'd like to get such a section to use as a summer house. Anyone who knows where to buy it - at the airport???

A B747 fuselage used as a store room. I’d like to get such a section to use as a summer house. Anyone who knows where to buy it – at the airport???

Cycling is a growing sport in Thailand and there are increasing numbers of Thais who travel overseas to do cycle touring. Apart from this blog, Wej also writes short notes on a thai cycling forum and when we started to approach Thailand she started to get questions what route we would take and when we would pass certain places.

When we passed a small town in Chaiyaphum province we met an old man who was waiting for us along the road. He knew that we were coming and wanted to join us for a day. This man is 70 years old and cycles around some 300 impressive km a week. It was great to get his company for a day. We did 135 km that day, but this gentleman did 175 before he got home. I hope I will be that strong when I am 70 years old.

A fisherman at dawn

A fisherman at dawn

Thailand’s capital used to be in Ayuthaya some 70-80 km north of Bangkok. The city was destroyed by the burmese around 250 years ago. It has lots of ruins and the city has a special meaning for all thais. Since we came from northeast and are heading to visit my hostfamily west of Bangkok Ayuthaya was straight on our route.

P’Ben had to leave us in Ayuthaya and return to Bangkok. Some local cyclists who read this blog and follow Wej’s thread on the thai cycling forum were curious about our trip and took us to a very nice restaurant on the riverside. We had a great evening together and we do hope we will meet them soon again.

Having dinner with a great view of one of Ayuthaya's temples

Having dinner with a great view of one of Ayuthaya’s temples

The short distance and the very good roads between northern Bangkok and Ayuthaya attracts lots of cyclists and during the weekends the roads are filled with different groups that are training in the area. Some groups are hard core racing teams while other are more recreational cyclists who want to ride together to some place where they can have a cup of coffe or a bowl of noodles before returning home.

The cyclists who came up from Bangkok to have lunch with us in Ayuthaya today

The cyclists who came up from Bangkok to have lunch with us in Ayuthaya today

Today two separate groups cycled up from Bangkok to visit us. One was a minigroup consisting of two of Wejs close cycling friends while the other group was a larger group of senior cyclists who wanted to come and meet us. We had lunch with them before we split up and they returend home. We will see them soon again since this group will ride with us on our final cycling day into Bangkok.

We have camped in every country since Bulgaria and we have pitched our tent at many different places. Some have been extra ordinary beautiful while others have been boring sites just out of sight behind a bush somewhere. The night before we entered Ayuthaya would be the last possible night for us to camp so we had to make something extra out of it.

Camping in front of a Buddha statue

Camping in front of a Buddha statue

In Chaibadan district in Lopburi there is a large dam with a low bridge leading across it. On its western shore there is a line of fish restaurants and when we arrived there to have dinner we asked where we could camp. The restaurant owner pointed to the Buddha statue that faced the water just across the street and told us to pitch our tents on the platform.

It was just a great way to conclude our long trail of camp sites. After a great fish dinner at the restaurant we showered in the restaurants bathroom before going to bed. We felt safe with Buddha keeping an eye on our tents and the stray dogs that would ensure that we would wake up if anything happened.

Too stingy to pay the entrance fee the ruins of Ayuthaya, or maybe is it because I've been here several times before....

Too stingy to pay the entrance fee the ruins of Ayuthaya, or maybe is it because I’ve been here several times before….

The name of our journey is ”Cycling from home to home” with the subtitle Göteborg-Bangkok by bicycle. Many people have asked where the trip will end and we can now say that it has three ends….. The journey from Göteborg to Bangkok ends in front of the Grand Palace in Bangkok while the trip from home to home has two ends. Wej ends her home to home trip outside the blue door to her home in Bangkok while my home to home trip ends in Banglen where I used to stay as an exchange student many years ago.

When I write these few lines I sit in a guesthouse in Ayuthaya. It is late and time to go to bed so that I am prepared for the cycling tomorrow which is a special day since it is the day we will ride to Banglen and I will conclude my home to home journey.

We will try to update with some photos and short comments during the day so it may pay off to check our blog a few times during tomorrow (Sunday 24 nov.)

ลาว => เมืองหลวงเวียงจันทน์ ไป อยุธยากรุงเก่าของไทย

จากโรงแรมนอกเมืองเวียงจันทน์ เราตื่นกันแต่เช้าเพื่อโจคิมจะไปขอวีซ่าไทยให้ทันช่วงเช้า ออกมาฟ้ายังมืดอยู่เลย เรามาทันเวลาอยู่แต่มาช้ากว่านักท่องเที่ยวกรุ๊ปใหญ่ ๆ ไป 2-3 นาที เลยต้องรออยู่นาน เขาไม่ให้เอาจักรยานเข้าไปในเขตสถานฑูต เวชเลยต้องยืนอยู่ด้านนอกเฝ้าจักรยาน โชคดีที่มีคุณลุงโพที่ปั่นตามเรา มายืนคุยเป็นเพื่อน ได้เคล็ดลับดี ๆ ในการดูแลสุขภาพ อยากให้ผู้สูงอายุบ้านเราตื่นตัว และอย่าพยายามคิดว่าตัวเองแก่ แก่เกินที่จะออกกำลังกายแบบนั้นแบบนี้ พูดยากจริง ๆ ยื่นเสร็จแล้วก็มองหาที่พักกัน ช่วงนี้เป็นฤดูการท่องเที่ยวของลาวกระทัง เราได้ห้องสุดท้ายที่เกสต์เฮาส์ที่เราเข้าไปถาม หลังจากนั้นมีรถตู้เต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวมาถามหาห้องพัก เราโชคดีไป

วิวระหว่างทางที่เข้าเวียงจันทน์

วิวระหว่างทางที่เข้าเวียงจันทน์

เราได้เสื้อจักรยานที่อาร์มและก้องเป็นคนออกแบบให้ ส่งมาถึงหนองคาย โดยได้รับความช่วยเหลือจาดหางแฮ้มที่ทำงานประจำอยู่ที่เวียงจันทน่์และที่บริษัทมีข้ามไปหนองคายแทบทุกวัน เราบอกหางแฮ้มว่าจะเข้าไปรับแต่หางแฮ้มน่ารักมากบอกว่าจะเอามาให้ที่ที่พัก ตื่นเต้นได้เห็นเสื้อตัวเอง ต้องขอขอบคุณหางแฮ้มมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ เช้าวันที่เราจะปั่นข้ามสะพานเข้าไทยเราได้ใส่เสื้อที่มีโลโก้ของเราเอง สุดยอด

หางแฮ้มที่ช่วยนำพัสดุของสำคัญมาให้ถึงที่พัก ขอบคุณมากค่ะ

หางแฮ้มที่ช่วยนำพัสดุของสำคัญมาให้ถึงที่พัก ขอบคุณมากค่ะ

อีกวันหนึ่งเราปั่นไปรับหนังสือเดินทางกลับมา เรานัดเจอกับบาเทค เพื่อนนักปั่นชาวโปแลนด์ ปั่นด้วยกันบ้างบางเส้นทาง เราติดต่อกันตลอดทาง sms ไม่เราถามเขา เขาก็ถามเราว่าอยู่ตรงไหนกัน และที่เวียงจันทน์นี้เราก็เจอกันอีก ไปกินข้าวกัน เรานัดกันว่าจะปั่นเข้าเมืองไทยพร้อมกัน ท่าเดื่อทางไปสะพานมิตรภาพนั้นกว้างขึ้นมาก มากกว่าเมื่อ 8 ปีที่แล้วที่เวชกับพวกเพื่อนในแก้งส์ปั่นข้ามไปกัน ทางเข้าไปกองตรวจของลาวก็ดูอลังการกว่าเดิมเยอะ ขั้นตอนในการผ่านแดนง่ายสำหรับจักรยาน แต่ก็งงว่าทำไมเป็นเราที่เดินทางผ่านลาวไปไทยต้องเป็นผู้ที่ต้องจ่ายเงินล่วงเวลาให้เขา 😉

ด้านหน้าเกสต์เฮาส์พร้อมท่ีจะปั่นข้ามสะพานมิตรภาพไปบ้านเรา

ด้านหน้าเกสต์เฮาส์พร้อมท่ีจะปั่นข้ามสะพานมิตรภาพไปบ้านเรา

หลังจากที่ผ่านเข้าไทยมาได้แล้ว ก็มาเจอกับพี่เบน ที่เคยปั่นเที่ยวกันเมื่อปี 2549 นั่งรถไฟมารับและเราจะปั่นเข้ามาที่อยุธยากัน ดีใจอย่างน้อยมีพี่เบนมาสักคนก็ยังดี เราเริ่มปั่นออกจากหนองคายโดยใช้ทางหลวงเพราะเรารีบไปหาเพื่อนทางเวบต์ที่เขาติดตามความเคลื่อนไหวแบบค่อยเป็นค่อยไปของเรา เราโชคดีในเรื่องทิศทางลม อย่างที่คุณธานินทร์เคยบอกไว้ ปั่นมาทางนี้ลมมาเฉียง ๆ ด้านหลัง แดดก็ไม่ค่อยมีเพราะเมฆมาบังให้ ทำให้ปั่นกันสบาย ๆ ความเร็ว 30 – 31 กม/ชม. เล่นเอาพี่เบนเหนื่อยและงงว่านี่คือการปั่นทัวร์ริ่งรึ? ก็เป็นอย่างนี้แหละค่ะ ถ้าเราต้องการจะไปจากจุดหนึ่งไปจุดหนึ่ง เราจะปั่นกันเร็วโดยที่ไม่มานั่งดูชมนกชมไม้ 😉 ทำไม่บ่อยหรอกค่ะ

ที่ร้านกาแฟที่พี่เบนนั่งรอเราอยู่ฝั่งไทย ถ่ายภาพโดยบาเทค

ที่ร้านกาแฟที่พี่เบนนั่งรอเราอยู่ฝั่งไทย ถ่ายภาพโดยบาเทค

บ้านเพื่อนทางเวบต์ผู้นี้คือหนึ่งในกลุ่มสมาชิกของเวบต์ไซต์ที่คนสวีเดนแต่งกับคนไทย เราได้รู้จักกับ สเวน และ ฉวี ทั้งคู่น่ารักมาก พอเราปั่นมาถึงหน้าบ้านเขา ฉวีเดินมาพร้อมกับดอกกล้วยไม้ในมือให้เราทั้งสามคน ช่างคิดกันจริง ๆ หลังจากแนะนำตัวกันเรียบร้อย พวกเขาก็เชิญเราไปนั่งที่โต๊ะกินข้าว เปิดฝาชีขึ้นมา ว้าววว… ผลไม้จานใหญ่ ๆ 3 – 4 จาน เหมือนรู้ใจเพราะตั้งแต่ปั่นมาคือกล้วยเท่านั้นที่ได้กิน บนโต๊ะมีสัปะรด มะละกอสุก องุ่น แตงโม ของชอบทั้งนั้นเลย กินกันได้สักพัก เราก็เตรียมตัวกันออกไปเจอกับสมาชิกคนอื่น ๆ ที่อยู่ในระแวกนั้น อุดรเป็นเมืองที่มีคนสวีเดนเยอะอยู่เหมือนกัน คืนนั้นมากันได้ 6-7 คู่ นั่งโต๊ะยาวกันเลย คุยกันทั้งคืน ดีใจที่มีคนสนใจเรื่องการเดินทางของเรา วันรุ่งขึ้น สเวน บอกว่าจะอยู่ต่อก็ได้นะ เขาจะพาเที่ยวในเมือง เอ้า..ไหน ๆ ก็มาถึงเมืองใหญ่ละ เลยอยู่ต่ออีกหนึ่งวัน สเวนก็ขับตระเวณทั่วเมืองเลย

Skärmavbild 2013-11-18 kl. 00.23

เมื่อพบกันก็ต้องมีจากกัน เราออกเดินทางอีกครั้งหนึ่ง จากอุดรฯ มุ่งหน้าลงภาคกลาง เพราะเราเริ่มเบื่อเขาหลังจากที่ต้องปีนไต่อยู่บนสันเขาของลาวมาหลายวัน เลยเลือกที่จะมาทางขอนแก่นโดยเลือกเส้นทางหลวงชนบทที่มีตัวเลข 4 หลัก แต่ความที่เราไม่ได้ขยายแผนที่ให้กว้างขึ้น เลยไม่เห็นว่าจีพีเอสบอกให้เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาอยู่บ่อย ๆ เราเลี้ยวเร็วไปหน่อย ไปโผล่ที่ถนนลูกรังเป็นดินทรายร่วน ๆ เฮ้อ..ไม่เอาแล้ว ปั่นมาพอแล้วที่คาซัคสถานและอุซเบกิสถาน ทำบ่นอีกนะ ถนนที่เป็นอย่างนี้มันไม่กี่กิโลหรอก แต่ขอบ่นไว้ก่อน 🙂 พอเราโผล่ออกมาเจอถนนดี ๆ แทบอยากจะลงไปจูปสักที 😉 แต่พอปั่นไปได้อีกสักพัก ถนนเริ่มแย่อีก เราเลยลองปั่นอ้อมไปสักนิดเพื่อหลีกเลี่ยงทางนี้ แต่ไม่พ้นทางมันพาเราลุยเข้าไปในทุ่งอ้อย สนุกสนานกันไปเลย ที่คิดว่าจะทำเวลาและระยะทางนั่นลืมไปได้เลย

ฟื้นความจำช่วงที่ปั่นอยู่ในคาซัคฯ และอุซเบกฯ  เพียงแต่ไม่ร้อนเท่าเท่านั้นเอง

ฟื้นความจำช่วงที่ปั่นอยู่ในคาซัคฯ และอุซเบกฯ เพียงแต่ไม่ร้อนเท่าเท่านั้นเอง

พอเราหลุดออกจากเส้นทางนั้นก็มาโผล่ตรงกลางระหว่างสองหมู่บ้าน เอางัยดี??? ไม่ยากเลย เราก็เลือกทางที่เราไปในวันรุ่งขึ้น เลี้ยวขวาลงไปเล้ย คืนนี้ตั้งใจว่าคงต้องถามหรือขอชาวบ้านนอนใต้ถุนแน่ ๆ พอเราแวะซื้อเสบียงและน้ำ ลองถามแม่ค้าดู เขาบอกว่าให้ไปถามผู้ใหญ่บ้าน ถามไปถามมาได้ความว่าเป็นผู้ใหญ่บ้านผู้หญิง ดีใจที่ได้ยินเช่นนั้นค่ะ เก่งนะค่ะ ยืนคุยกับผู้ใหญ่บ้าน คุยไปคุยมาปรากฎว่าลูกสาวอีกคนแต่งงานไปกับคนสวีเดน โอ๊ะ..โลกช่างกลม ผู้ใหญ่บ้านจัดการสั่งลูกหลานให้เอาน้ำเย็นเอาข้าวมาเสริฟให้ มีน้ำให้อาบ ค่ำหน่อยเอาพัดลมมาให้ 2 ตัวเพราะช่วงนั้นยังร้อนอยู่ นอนกันสบายไปเลย เช้าตื่นขึ้นมา น้องยังเอากาแฟมาเสริฟให้ ก่อนออกจากบ้านผู้ใหญ่บ้านเราเลยขอถ่ายรูปเสียหน่อย เราร่วมทำบุญสร้างหอระฆังกับชาวบ้านด้วย ผู้ใหญ่บ้านแนะนำให้ไปเส้นทางลัด ปั่น ๆ ไป เอ … ท่าทางเส้นทางลัดคงจะแย่ เห็นทางเข้าทางลัดนั้นแล้วไม่อยากปั่นเข้าไปต่อเลย ถ้าเรามีเวลาจะไม่เกี่ยงเลยค่ะ เลยเบนเข็มไปที่เส้นทางที่ใหญ่ขึ้นมาหน่อย นั่นคือ เส้นทาง 3 หลัก ช่วงนี้รถรายังไม่ค่อยมากมายสักเท่าไหร่นัก เรามุ่งหน้าสู่อำเภออุบลรัตน์ แล้วก็ปั่นกันมาเรื่อย จนได้เวลาอาหารเที่ยง เราดันมาอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ เลยหาร้านอาหารตามสั่งไม่ได้ จะไปทางลัดคงอดอยากเลยต้องออกมาทางถนนใหญ่ ลดลงมาเป็นเส้นทาง 2 หลัก รถเริ่มเยอะ แต่ไหล่ทางยังกว้างขวางดีอยู่ พอเห็นไก่ย่างก็รีบหยุดเลยเพราะกลัวจะหาไม่มีให้กินต่อไป กินเสร็จเขาก็ปิดร้านเลยเราเป็นลูกค้าสามคนสุดท้าย เกือบไปแล้ว

ศาลาท่ี่เราได้อาศัยนอน

ศาลาท่ี่เราได้อาศัยนอน

ปั่นมาถึงอำเภอ บ้านแท่น ก็ได้เวลามองหาที่พัก ก่อนที่จะมาถึงบ้านแท่นเราเห็นรีสอร์ตเพียบเลยนะตามรายทาง แต่พอเข้ามาในอำเภอกลับไม่เห็นที่ที่น่าอยู่สักที่ มาถามที่แรก เต็ม! เขาแนะนำให้ไปอีกกิโลนึง ไปถึงเห็นป้ายเก่า ๆ เลยไม่อยากอยู่ ตั้งใจว่าจะปั่นไปหาที่กางเต้นท์ แต่พอปั่นมาได้หน่อยเห็นสถานีตำรวจ สถานที่กว้างขวางมาก เลี้ยวเข้าไปถามดีกว่า เห็นนายตำรวจอยู่สองคนหน้าตึก ถามปุ๊บเขาก็บอกว่าได้เลย กางตรงไหนก็ได้ แต่อีกคนเป็นรองผู้กำกับฯ เขาลองโทรคุยกับผู้กำกับดู ปรากฎว่าผกก.เปิดห้องทำงานให้เรานอนเลยมีห้องอาบน้ำ มีแอร์ มีน้ำชาและกาแฟให้พร้อม สถานีตำรวจ 5 ดาว เพื่อนคนโปแลนด์เขาไปพักที่ปั้มน้ำมัน เขาบอกเราว่านี่ทำให้เขานึกถึงตุรกี แสดงว่าปั้มเมืองไทยเราน่ารักมากเลยนะเนี่ย เพราะตุรกีขึ้นชื่อว่าเป็นประเทศที่ต้อนรับแขกผู้มาเยือนอย่างดีและเต็มที่

กำลังคุยกับรองผู้กำกับการ นายตำรวจทุกคนน่ารักกันหมดเลย

กำลังคุยกับรองผู้กำกับการ นายตำรวจทุกคนน่ารักกันหมดเลย

วันรุ่งขึ้นเราปั่นกันไปเรื่อย ๆ ได้ติดต่อกับพี่สมพิศตลอดเวลา และได้ข่าวมาว่าจะมีนักปั่นหนึ่งท่าน (คุณลุงกุศล) จะมาร่วมปั่นด้วยจากโคราชไปปากช่อง เวชพยายามอัพเดทในเวบของไทยเอมทีบี และเขียนขออภัยกับคุณลุง แล้วหลังจากนั้นก็ไม่ได้เข้าไปดูเพราะปั่นอยู่ ปั่น ๆ ไป เอ๊ะ..มีนักปั่นอยู่ข้างทาง เลยแวะคุยกันตามธรรมเนียม อ้าว..กลายเป็นคุณลุงกุศลนั่นเอง คุณลุงมาดักรอเราหลังจากที่เข้าไปดูที่เวชอัพเดทไว้ น่ารักมากเลย คุณลุงเกษียณแล้ว ปั่นจักรยานเป็นงานอดิเรกไป คุยสนุกและแข็งแรงมากด้วย คุณลุงปั่นไปส่งเราถึงทางแยก เราแยกไปอำเภอท่าหลวง ส่วนคุณลุงแยกปั่นกลับบ้านไปทางปากช่อง คุณลุงถึงบ้าน 18.30 มืดพอดี แต่คุณลุงพร้อมเสมอ เพราะเอาไฟหน้าไฟท้ายติดตัวมาด้วย

ขอบคุณคุณลุงกุศลค่ะที่อุตส่าห์ปั่นอ้อมมาดักพวกเวชน่าประทับใจมากเลยค่ะ

ขอบคุณคุณลุงกุศลค่ะที่อุตส่าห์ปั่นอ้อมมาดักพวกเวชน่าประทับใจมากเลยค่ะ

ถ่ายรูปกับกังหันลมผลิตกระแสไฟฟ้า

ถ่ายรูปกับกังหันลมผลิตกระแสไฟฟ้า

SONY DSC

จากอำเภอท่าหลวงเราปั่นมาทางท้ายเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ ถนนช่วงนี้ปั่นสนุกมากเพราะลงมากกว่าขึ้น แล้วเราก็ปั่นข้ามสะพานท้ายเขื่อนข้ามมาถึงตลาดปลา ตอนอยู่กลางสะพานเวลาก็ใกล้จะมืดเต็มที ได้คุยกับน้องที่มาตกปลากัน เขาบอกให้ไปที่ตลาดปลา กินข้าว แต่เขาหารู้ไม่ว่าพวกเรากินเสร็จก็ขอเจ้าของร้านกางเต้นท์นอนที่หน้าพระพุทธรูปองค์ใหญ่ข้างน้ำเลย ได้นอนดูดาวฟังเสียงจิ้งหรีดเรไร ช่างเพลินอะไรเช่นนี้ จากท้ายเขื่อนเราปั่นเลาะเฉียด ๆ มาทางสระบุรี เส้นทางนี้มีแต่รถใหญ่ ๆ วิ่งฝุ่นเพียบเลย แต่เราก็เข้ามาถึงกรุงเก่าของไทยเราได้สำเร็จ ใกล้กรุงเทพฯ เข้ามาอีก

จุดกางเต้นท์ที่นี่ปลอดภัยที่สุดเลย เพราะมีน้องหมาเป็นโขยงคอยเป็นยามให้เรา

จุดกางเต้นท์ที่นี่ปลอดภัยที่สุดเลย เพราะมีน้องหมาเป็นโขยงคอยเป็นยามให้เรา

กำลังจะออกจากร้านกาแฟ ก็มีน้องคนนึงมาคุยด้วยและขอให้ไปถ่ายรูปตรงสถานที่ที่เขาคิดว่าสวยคือที่นี่

กำลังจะออกจากร้านกาแฟ ก็มีน้องคนนึงมาคุยด้วยและขอให้ไปถ่ายรูปตรงสถานที่ที่เขาคิดว่าสวยคือที่นี่

Video of Day 162

We have taken thousands of photos during the 9 months we have been on the road, but as soon as we entered Thailand the number of photos we have taken have dropped dramatically. Maybe it is due to us feeling so at home that we forget to take photos.

However, yesterday we took a lot of videoclips with our iphone. Now we have edited the clips and we are rather sure that this one minute movie will never earn any Oscar