เข้าสู่ประเทศที่สี่แล้วค่ะ ฮังการี

ตอนอยู่ที่ห้องพักที่โคสิเชอะ Kosice มองออกไปข้างนอกแล้วอยากจะมุดกลับเข้าใต้ผ้าห่มอีกที เพราะมันทั้งลมทั้งหิมะ ทำอย่างไรดีละ เช๊คอากาศก่อนเลย ปรากฎว่า -2 องศา ลมตึงช่วงเช้า 25-35 กม./ชม. ส่วนตอนบ่าย 40-55 กม./ชม. ลมพัดมาจากทางเหนือ แสดงว่าเราตามลม คิดว่าน่าจะเป็นการดีถ้าเราจะปั่นต่อวันนี้ ถ้าเป็นเพื่อน ๆ ล่ะ จะทนหนาวโดยที่มีลมเป็นตัวช่วยดันเราไปข้างหน้า หรือจะรอให้อุ่นขึ้นแต่ทิศทางลมจะเปลี่ยนไป จะมาจากทางใต้คือทวนลม

สำหรับเรา เราคิดว่าถ้าหนาวเรายังสามารถใส่เสื้อเพิ่มอีกชั้นหรือสองชั้น แต่ลมเราไม่สามารถเจ้ากี้เจ้าการกับมันได้ สรุปว่าเราออกจากที่พักประมาณ 10 โมงเช้า เพราะเวชใส่เสื้อผ้าเพิ่มอีกชั้นนึงมั้ง เลยไม่รู้สึกหนาวเหมือนอย่างที่เห็น วันนี้ตอนที่เราจอดไฟแดงหรือปั่นข้ามทาง เวลาหันไปทางไหนมีแต่คนส่ายหน้าให้ ก็เข้าใจเขาเหมือนกัน เพราะว่าวันนี้ลมแรงขึ้นถึงประมาณ 40-55 กม./ชม. แถมหิมะตกด้วย ปั่นถึงเขตแดนระหว่างสโลวาเกียกับฮังการี ใช้เวลาแค่ 49 นาทีสำหรับระยะทาง 21 กม. ด้วยความเร็ว 30-40 กม./ชม. ไม่ค่อยเกิดขึ้นบ่อยนักสำหรับการเดินทางด้วยจักรยาน

เรื่องความหนาวยังมีเรื่องที่แก้ไม่ตกคือ เท้าเย็น เราซื้อแผ่นทำความร้อนแปะไว้ที่รองเท้า แต่ความที่เย็นเกิน ทำให้แผ่นนั้นทำงานได้ไม่เต็มท่ี อีกอย่างเจ้าแผ่นนี้ดูเหมือนจะไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ เพราะสายไฟที่ยาวและที่เขาพยายามทำให้สายไฟบางลงเพื่อให้เดินได้สะดวกก็ทำให้สายไฟนั้นขาดและหลุดง่าย ซึ่งเกิดขึ้นกับเวชและโจคิมคนละครั้ง แต่โจคิมสามารถซ่อมได้ เอ… หรือว่าเราควรจะเปิดก่อนที่เราจะปั่นออกไปเจอความหนาว มีใครรู้เรื่องเกี่ยวกับไฟฟ้าว่าเราควรจะทำอย่างไรบ้างมั้ยคะ?

พอเท้าชามาได้สักพัก เราเริ่มมองหาที่ ๆ เราสามารถหาไออุ่น 🙂 และควรเป็นสถานที่ที่เราสามารถมองเห็นจักรยานของเราได้ด้วย ไม่ง่ายเหมือนที่เมืองไทย เพราะบ้านเราร้อนร้านค้าร้านอาหารส่วนใหญ่มักมีโต๊ะเก้าอี้ให้นั่งหน้าร้าน

หลังจากทานอาหารและดื่มกาแฟแล้ว ลมก็ยังคงพัดสะพือเสียงดังวี้ดวิ้วเลย จนรู้สึกไม่อยากออกจากปั้มนี้เลย ลองซื้อแผนที่ของฮังการีมากางดู ถ้ามองจากแผนที่ ทางหลวงชนบทน่าจะสั้นกว่าและพุ่งตรงไปที่จุดหมายสำหรับวันนี้ แต่ถ้าดูจากลม มันจะพัดเข้าด้านข้าง ความเร็วลมมากกว่า 25-35 กม./ชม. ถ้าเราใช้ทางหลวงชนบทนั้น

อืม…มีเรื่องให้ตัดสินใจเลือกกันอีกแล้ว จะไปทางไหนดี??? จะไปต่อโดยมีลมส่งแต่ระยะทางยาวขึ้น หรือทางชนบทมีรถน้อยแต่ลมแรงมากจากด้านข้าง
.
.
.

เอ้า…อยากถึงไว ๆ ก็ไปทางทางชนบท คิดถูกคิดผิดเนี่ย??? คือว่า…เคยเห็นเขาขับมอเตอร์ไซค์แข่งมั้ยที่เอียงเสียเกือบชิดพื้น แต่สำหรับนักปั่นทัวร์ริ่งอย่างเราแค่เอียงเห็นพื้นก็หนาวแล้วววว เอียงไม่พอยังถูกลมพัดเข้าข้างทางอีก ต้องตะโกนคุยกันอีก ท่าทางอีกหลายกิโลอยู่เหมือนกันกว่าลมจะดันพวกเราไปข้างหน้า และถนนก็ใช่ว่าจะดี เป็นน้ำแข็ง แถมบางช่วงเป็นช่องที่ลมพัดสะดวก วูบมาทีก็เข้าข้างทางที พอค่ะพอ กลับหลังหัน แล้วก็ตัดสินใจหาที่พัก ณ ตอนนั้นเลย และนี่เป็นการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุด

และด้วยความที่เราเข้าที่พักเร็ว จึงใช้เวลาที่มีค่านั้นโดยโจคิมไปล้างรถ ล้างโซ่ และชุดขับเคลื่อน  ส่วนเวชล้างพวกกระเป๋า โดยเฉพาะตรงตะขอที่เกี่ยวกับตะแกรงที่เริ่มสกปรกจากดินและทราย

ลมเริ่มอ่อนแรงแต่ยังส่งเสียงวู้ ๆ อยู่ตลอดเวลา พรุ่งนี้เห็นพยากรณ์อากาศว่าลมจะอ่อนแรงกว่าวันนี้ ไว้ค่อยตัดสินใจหลังจากที่กินอาหารเช้ากันก็ละกัน