หยุดไป 9 วันนี้มีค่าจริง ๆ ไหนจะได้ไปพักผ่อน ได้พบเพื่อน ๆ ได้โทรหาหม่าม๊าที่เมืองไทย และญาติ ๆ ทางโจคิม เพราะวันที่เราเดินทางออกจากเยอตาบอย เราไม่มีเวลาร่ำลาใครนัก ทั้ง 9 วันนี้ไม่ได้อยู่นิ่ง ๆ เฉย ๆ เลยสักวัน ทำให้รู้สึกว่ามันผ่านไปเร็วมากจนเริ่มรู้สึกขี้เกียจ 🙂 แต่เมื่อถึงเวลาความกระตือรือร้นอยากจะเดินทางต่อก็มาเองโดยอัตโนมัติเช่นกัน หยุดไปนาน รวม 2 วันที่บูคาเรสต์ก็เป็น 11 วันที่ไม่ได้ปั่นจักรยานเลย มาวันนี้ (9 เมย.) หลังจากนั่งรถบัสจากสนามบินเข้าเมืองเราก็ตรงไปหาพี่ภัทเพื่อไปรับเจ้าเพื่อนยากและสัมภาระที่ฝากไว้ ได้คุยกับพี่ภัทนิดหน่อยเพราะมีแขก ร่ำลากันเรียบร้อย เราก็ขนของกลับไปเกสเฮาส์ใกล้ ๆ นั่นเป็นการอุ่นเครื่องจริง ๆ ด้วยระยะทาง ประมาณ 3-400 เมตร 🙂

ไว้เอาภาพมาลงให้ดูหลาย ๆ ภาพทีเดียวละกันนะค่ะ