Gurkovo (Konare) – Elhovo – Kirklareli – Cerkezköy – Istanbul

ในบัลแกเรียหาที่พักค่อนข้างยาก เห็นแต่รีสอร์ตแพง ๆ และถ้าในเมืองหรือหมู่บ้านเล็ก ๆ ก็หาไม่เจอทั้ง ๆ ที่บางทีมีป้ายเขียนบอกว่ามีและครั้งหนึ่งมีคนบอกว่ามีโรงแรม แต่ปั่นไปถึงก็ไม่มี กางเต้นท์ครั้งแรกเราเลือกกันได้ แต่ครั้งที่สองที่นี่สิทุลักทุเลมาก แต่ก็ผ่านมาด้วยดี ตื่นเต้นกับอากาศที่ไม่สามารถเดาได้ว่ามันจะเป็นอย่างไร

ที่บัลแกเรีย

ที่บัลแกเรีย

เราปั่นมาถึงเมือง Elhovo เป็นเมืองที่ใหญ่หน่อย ได้ที่พักที่หนึ่ง เราถึงก็ค่อนข้างเย็นมากแล้ว ได้แค่ออกไปกินมื้อเย็นกันแล้วก็กลับมานอน ตอนเช้าตั้งใจว่าจะออกกันแต่เช้า แต่รู้สึกยังเพลีย ๆ อยู่ก็เลยอยู่ต่ออีกคืนหนึ่ง 😉 เลยได้จัดการล้างโซ่ทำความสะอาดจักรยาน ซักผ้า แล้วก็จัดการเรื่องที่พัก เราลองเมลย์ไปถามสมาชิกคนหนึ่งที่อยู่ห่างจากเขตแดนตุรกีกับบัลแกเรียไป 60 กม. ที่จริงควรจะเขียนไปถามสัก 2-3 วันล่วงหน้าแต่เราไม่สามารถวางแผนได้ละเอียดขนาดนั้น เคยมีครั้งหนึ่งได้คำตอบจากสมาชิกเหมือนกันว่าโอเค แต่เราไปไม่ทันวันที่นัดกันไว้ หรือเราเปลี่ยนเส้นทางกระทันหันก็มี เขาตอบกลับมาแทบจะทันทีว่ายินดีต้อนรับเรา เย้ 🙂

เข้าประเทศตุรกีทางบกนี่ค่อนข้างใช้เวลาเพราะการที่เราเข้ามาจากประเทศที่ยากจนกว่าทำให้ทางการตุรกีต้องตรวจละเอียด มีทั้งตำรวจและศุลกากรของทั้งสองประเทศ เราได้ตราประทับในพาสปอร์ตด้วย

ใช้เวลาประมาณ 20 นาทีกว่าจะผ่านเข้าประเทศตุรกีได้

ใช้เวลาประมาณ 20 นาทีกว่าจะผ่านเข้าประเทศตุรกีได้

หลังจากผ่านเข้ามาแล้ว ลมเริ่มพัดแรงเราตั้งหน้าตั้งตาปั่นอย่างเดียว แผนที่ที่เราซื้อนั้นไม่่ค่อยละเอียดเท่าไหร่ ถึงทางแยกเวลาที่ไม่มีป้ายก็ต้องถามกันหน่อย และทุกครั้งที่หยุดถามหรือหยุดดูแผนที่ก็จะมีคนเดินเข้ามาถามหรือมาช่วยและชวนดื่มชา

ถึงบ้านสมาชิกวอร์มเชาเวอร์เราทานมื้อเย็นกัน ได้คุยกับ ”เซลชุ๊ค” สมาชิกที่เราติดต่อไว้เขาแนะนำสถานที่หลายแห่งระหว่างทางก่อนถึงอิสตันบูล ตอนเช้าเขาต้องไปทำงานแต่เช้า เราเลยอยู่คุยกับพ่อแม่เขาที่พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ แต่ดีสำหรับเรา เพราะเราได้เรียนรู้้ภาษาตุรกีจากอาหารและสิ่งของบนโต๊ะ จนกระทั่งตัวเลขและจราจร พ่อแม่ของเซลชุ๊คน่ารักมาก พยายามคุยกับเรา เราใช้กูเกิ้ลช่วยเรื่องภาพ 😉

พ่อแม่ของเซสชุ๊ค

พ่อแม่ของเซสชุ๊ค

จริง ๆ เราตั้งใจใช้เส้นทางเล็ก ๆ เข้าเมืองอิสตันบูล แต่ลมไม่เป็นใจเลยเลี้ยวเข้าเส้นทางใหญ่ ซึ่งไหล่ทางกว้างทำให้เราปั่นสบายหน่อย ถนนช่วงนี้รถเริ่มเยอะขึ้น ทั้งรถบัสรถทัวร์และรถใหญ่สิบล้อ เราปั่นมาถึงทางแยกเข้าเมืองที่เราตั้งใจว่าจะพักแรม แต่เห็นปั้มข้างหน้าซึ่งอยู่ทางที่เราจะไป เราเลยลองดิ่งไปถามเขาขอกางเต้นท์ตรงด้านหลังปั้มนั่น เขาอนุญาติเราเลยได้ชำระล้างตัวนิดหน่อย แถมเสริฟชากาแฟฟรีให้เกือบทั้งคืน และที่ปั้มนี่กูเกิ้ลก็กลับมาทำหน้าที่อีก ผลัดกันพิมพ์กับพนักงาน

มื้อเย็นที่เราต้องนั่งกินข้างนอกคอยมองจักรยานไปด้วย

มื้อเย็นที่เราต้องนั่งกินข้างนอกคอยมองจักรยานไปด้วย

ที่กางเต้นท์ที่ 3 ด้านหลังปั้มน้ำมัน

ที่กางเต้นท์ที่ 3 ด้านหลังปั้มน้ำมัน

เช้าวันรุ่งขึ้นเราออกกันสายนิดหนึ่ง ลมยังไม่มา แต่พอสักบ่ายเริ่มแรงขึ้น เราเลยต้องเปลี่ยนแผนเลี้ยวและปั่นเข้าเมืองทางด้านเลียบทะเลแทน ไกลนิดนึงแต่ได้ลมช่วยน่าจะดีกว่า วันนี้เราปั่นกัน 8 ชม.กว่า ๆ คิดว่าแค่ 110 กม.เข้าอิสตันบูลคงไม่น่ายาก แต่การปั่นเข้าเมืองใหญ่และเมืองนี้ก็ไม่ราบเรียบเหมือนกรุงเทพฯ ทำให้เราเหนื่อยและเครียดกับจราจรเอามาก ๆ แต่เราก็ถึงจนได้

เข้าเมืองอิสตันบูล อีก 2 กม.ก็จะได้พักแล้ว

เข้าเมืองอิสตันบูล อีก 2 กม.ก็จะได้พักแล้ว