ตื่นเช้าขึ้นมา อ้าว…หยดน้ำเต็มไปหมด คืออากาศภายนอกแห้ง แต่มันเกิดจากอากาศภายในเต้นท์ระบายไม่ทัน คราวหน้าคงต้องเปิดซิปในเต้นท์เพื่อช่วยระบาย มีอะไรให้เรียนรู้ปรับปรุงไปเรื่อย เราไม่ได้ตุนอาหารเช้า พอแพ๊คของทุกอย่างเสร็จก็ออกเลย ปั่นไปเมืองถัดไปไม่กี่กิโล ก็เห็นคนนั่งกินกาแฟกัน นั่นก็แปลว่าที่นั่นมีกาแฟขาย จริงมะ 😉 เราก็เลยจอด ให้โจคิมเข้าไปซื้อ เพราะเขายังพออ่านตัวอักษรได้ เพราะภาษาบัลแกเรียใช้ตัวอักษรเหมือนรัสเซีย สักพักโจคิมออกมาพร้อมกับอาหารเต็มมือ นั่งกินกันได้สักพัก ก็เห็นคุณป้าที่เป็นเจ้าของร้านเดินมากับเด็กหนุ่มคนหนึ่งพร้อมขนมในมือ คุณป้าไปดึงตัวลูกค้ามาเป็นล่ามให้ ป้าว่าเอาขนมไปกินนะจะได้มีพลังปั่น เพราะคุณป้าเห็นพวกเราปั่นจักรยานกันมา น่ารักจริง ๆ แถมยังสนใจถามว่าเราจะปั่นไปไหน เมื่อไหร่ถึง อีกด้วย

ขนมเสริมพลังที่คุณป้าเดินเอามาให้

แล้วเราก็มาถึงเมือง ที่จริงแล้วไม่ใช่ทางที่เราจะผ่าน แต่ในเมื่อคนท้องถิ่นแนะนำ เราก็ไม่ควรพลาด ไกลออกไปไม่มาก ถ้ามากก็ต้องขอคิดดูก่อนละค่ะ 😉 เมืองนี้ดูแล้วน่าจะเป็นเมืองท่องเที่ยวของคนในประเทศ จุดขายของที่ระลึก ร้านค้าร้านอาหารเพียบ เราเห็นเมืองตั้งแต่ระยะไกลเลย เพราะอยู่บนภูเขา เราแวะเข้าไปกินพิซซ่ากัน เพราะอย่างแรกคือถูก อย่างที่สองคือเราต้องการชาร์ตแบตฯคอมพิวเตอร์ด้วย เห็นในรูปคิดว่าเป็นพิซซ่าขนาดเล็ก แต่..ถาดเบ้อเร่อ กินเข้าไปหมดมีหวังได้นอนตีพุงอยู่ตรงนั้นเป็นหลายชม. เลยขอแพ๊คเอาไปด้วย กำลังจะปั่นออกไป เบรคของโจคิมเกิดขัดข้อง อ้าว…ยางเบรคมันหลุดหายไป เลยต้องเปิดกระเป๋าหายางเบรคมาใส่ ใส่เสร็จแล้วก็ปั่นต่อไป แต่ปั่นได้ไม่นาน อ้าว…ยางแบนครับ ของโจคิมอีก อยากจะให้รอดไปถึงอิสตันบูลสักหน่อย ไม่ได้โดนแก้วอะไรหรอกค่ะ แต่เป็นเพราะยางในแผลเก่าที่ปะไว้มันรั่ว เอ้า..รื้อกระเป๋าออกมาอีกรอบ
วันนี้เราปั่นขึ้นเขา บัลแกเรียก็ไม่เรียบเท่าไหร่ แต่คิดว่ามีเขาน้อยกว่าที่โรมาเนียหรือเราอาจจะไม่ได้ไปทางนั้น 😉 เราปั่นไต่ระยะถ้านับเป็นทางตรงประมาณ 350-400 เมตร ตอนปั่นขึ้นก็ร้อน อยากจะถอดหมวกออก แต่พอใกล้จะถึงยอด ฝนเริ่มลงเม็ด เราจอดใส่เสื้อกันฝนกันก่อน พอถึงยอดก็เห็นมีร้านค้าอยู่สองแห่ง พอดีเราต้องเติมน้ำอยู่แล้ว เลยเข้าไปสั่งโค้กและเติมน้ำเอาที่ก๊อกน้ำ นั่งดื่มได้แก้วหนึ่ง ฝนเทลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา ช่างโชคดีที่เรามาถึงตรงนั้น ไม่อย่างนั้นได้เปียกเป็นลูกหมาตกน้ำแน่

ทางลงเขา

พอฝนหยุด เราก็เริ่มไหลลงทันที สนุกมาก ถึงแม้ว่าฝนจะเพิ่งตกใหม่ ๆ แต่ถนนก็แห้งได้เร็วทันใจเช่นกัน เราผ่านรีสอร์ตที่หนึ่ง แต่ราคาแพงเกิน เราก็เลยต้องผ่านไป คิดว่าเมือง Gurkovo น่าจะมีโรงแรม แต่ผิดถนัด มีแต่ป้าย โรงแรมหามีไม่ เสร็จกัน ใกล้มืดแล้วด้วย เข้าไปถามเขา คนแรกเขาว่าปั่นไปอีก 10 กม. อ่า..ไม่ไหวมั้ง 🙁 อีกคนว่าเมืองข้างหน้าอีก 4 กม.จะมีโรงแรม สั้นกว่าน่าจะไหว แต่พอปั่นไปถึง ก็ได้ความว่าไม่มี ตอนที่ปั่นไปก็พยายามมองหาลู่ทางไปด้วยว่าถ้าไม่มีโรงแรม เราจะกางเต้นท์ได้ที่ไหน ก็เห็นมีที่เหมาะ ๆ อยู่ พอรู้ว่าไม่มีแน่นอน เราจึงปั่นกลับไปตรงจุดนั้น

กางเต้นท์ก่อนเป็นอันดับแรก เพราะเริ่มมืดแล้ว ถ้ายังไม่มืดเราจะกางเต้นท์เป็นอันดับสุดท้าย พอกางเสร็จปุ๊บ เข้าไปนั่งข้างในเต้นท์ได้สักพัก ฝนก็ตก และตกหนักขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ใช่แค่ฝนอย่างเดียว ฟ้าร้อง ฟ้าแล่บ โครมครามเลย โจคิมก็นั่งมอง แสงมาก่อนเสียงคือดูแล้วไม่น่าจะใกล้เรานัก แต่ลมพัดแรงมาก ไม่ค่อยได้นอนกันเท่าไหร่ เพราะบางทีลมพัดเต้นท์ดังพึบพับเสียงดัง แถมบางครั้งรู้สึกเหมือนเต้นท์มันถูกลมพัดเสียบุ๋มเข้ามาถึงหน้า ก็ต้องช่วยกันพยุง จริง ๆ เต้นท์มันก็ต้านไหว แต่เราช่วยมันหน่อยก็ดี น่าตื่นเต้น หวาดเสียวดี ครั้งเดียวก็เกินพออ่ะ เช้าขึ้นมาถึงได้ถึงบางอ้อ เพราะเราอยู่ในแอ่งภูเขาล้อมรอบเลย

แคมปิ้งวันที่สอง