Monthly Archives: April 2013

Day 33

It was a wonderful morning and it was going to be a wonderful day too. We left the guesthouse at 8.30 and slowly navigated out of town. We wanted to avoid the big highway and our map told us that if we went through something that appeared to be a residential area, we would both make a shortcut and avoid the big road. At an intersection we met a bunch of older guys who were chatting to each other beside an old car. They asked where we were going and when we told them the name of the village, they used sign language to indicate that we couldnt’t go that way. The language barrier made it difficult to understand why until one of them said:

”Daroga kaputt”

This mix of Russian and German was enough for us to understand that there was some problems with the road. We have ridden on many ”daroga kaputt” before and after our experience in Tajikistan a few years ago we are still waiting to see the ”daroga” that really is too ”kaputt” to ride on.

Church carved into the cliffs

Church carved into the cliffs


The men pointed at the big highway and tried to indicate that we should go there instead. We were not interested in that and tried to look like we didn’t understand. Then one of them jumped in to an old Lada car and pointed that we should cycle behind him. Game over, the ”daroga kaputt” won this time and we rode out behind the old man in his car. He drove slowly in front of us for about 2,5 km, made a turn to a smaller road, stopped and pointed to show the direction to the village we had told him we were going too.

It is amazing how nice and helpful people are and we felt a bit ashame for pretending not to understand the guys. They just wanted to help us and the couldn’t possibly know that our definition of ”daroga kaputt” is different from many others’.

The mission for the morning was to visit one of the many sites just south of town the guy at the tourist information had recommended. They all seemed to be interesting but we had to choose one of them and we picked the monastery carved into the side of a big cliff. Narrow steps were cut out from the rock and we climbed up to admire the various chambers and the impressive view of the neighbourhood.

Prayer chamber carved into the rock at the monastery

Prayer chamber carved into the rock at the monastery


After visiting the monastery we continued along the small backroad. Not many cars passed us and for once we could enjoy the pleasure of cycling beside each other and talking about things without having to shout. Flowers were blossoming along the road and birds sang in the trees. Could it be any better?

People are busy working on the fields, sometimes in large groups and sometimes alone. At one occasion we saw a horse carriage parked at the roadside but it seemed to be empty. When we got closer we saw a head of a man in the carriage and when we passed he raised and we saw that he was holding a water bottle in one hand and a small vodka bottle in the other. He then raised the vodka bottle in a way that couldn’t be misinterpreted. He simply said ”cheers” to us.

A short while later we noticed that he had turned his carriage around and made his way in the same direction as we were going. We normally ride faster than horse carriages but this time it was upphill and we were slow. The man and his horse approached quickly and soon we could here the sounds of the horse which was galloping at full speed. The guy overtook us with a big smile, waved and left us behind. At the top of the little hill he let his horse walk down, but once we closed in on him and were in position to overtake him he made his horse run at full speed again. This happened a few times before he stopped at the road side and let us pass.

We felt pity for the poor horse and we still wonder if it drunk driving with your horse carriage is a legal offense in Bulgaria.

Some time before lunch it happened….. It got too warm and I had to stop and put on my shorts. When fighting the snowstorms and icy roads 2-3 weeks ago I was dreaming of this moment when I would start cycling wearing only shorts and T-shirt. Now that time has come and we really hope this weather will stay a long time. We have got our fair share of poor weather so we think we are worth some nice cycling weather now.

Not only the weather was good today. We managed to stay away from the big roads and instead the road we travelled on got smaller and smaller and sometimes it took an hour between the cars we met.

We had no definate goal for today. We knew Velik Tarnova would be 130 km from Ruse and after spending time on the sidetrip to the monastery we knew we could make it there but it would be a bit tough in the end. We then decided to prepare for camping and we went in to a small grocery store to buy some food that we could cook.

Camp site 1 on this trip

Camp site 1 on this trip


Only two kilometers beyond the village were we shopped spagetti, tomato sauce and some sausage we found the ideal tent spot. It is along a river with nice flat areas and lots of trees and bushes on its banks. A perfect location, and even better is that a couple of hundred meters away there is a place where there is natural running water and people come to fill big flasks of water. Perfect place for doing the dishes,

We are experienced campers since long ago, but this is the first night on this trip. Although we had gone through our luggage about 10 times before departing were anyway a bit anxious that we had forgotten something. And we sure had….. We had not forgotten the tent or the sleeping bags, but something that is almost as important.

We had forgotten our foldable coffee mugs.

If anyone is going to Istanbul within a few days or knows anyone who is going there, then please send two plastic foldable coffee cups to us….. You will be rewarded with a postcard and eternal gratitude 🙂

โรมาเนีย เมือง Giurgiu => บัลแกเรีย เมือง Ruse

อีกแล้วออกสายอีกแล้ว 🙂 กว่าจะทำอะไรเสร็จ ความชำนาญในการแพ๊คมันหายไป ต้องเทรนกันใหม่ 🙂 เมื่อคืนฝนคงจะตกเพราะถนนดูชื้น ๆ เลยออกกันสายหน่อยรอให้ถนนแห้ง 🙂 หาข้ออ้าง หลังจากที่เราจ่ายค่าห้องพักและค่าอาหารเมื่อคืน เรายังมีเงิน Ron ของโรมาเนียเหลืออยู่ประมาณ 4 โรนกว่า ๆ คงพอค่ากาแฟ พอเราปั่นไปได้ 2 กม.ก็เห็นปั้มน้ำมันเลยเข้าไปดูว่าเราจะซื้ออะไรได้บ้างกับเงินที่เหลือ ปรากฎว่าได้ช๊อคโกแลตและขนมขบเคี้ยวมากินเล่น เทเหรียญทั้งหมดที่มีอยู่ให้เขาไปเลย เก็บไว้ก็หนักเปล่า ๆ

หลังจากนั้นเราปั่นข้ามสะพานมิตรภาพโรมาเนีย-บัลแกเรียข้ามแม่น้ำดานูบ เขากำลังซ่อมสะพานจึงวิ่งได้แค่ทางเดียว มีเจ้าหน้าที่คอยโบก พอเขาเห็นเราปั่นจักรยานมาก็เชียร์ให้เราประมาณว่า “เอ้า..ปั่นเร็ว ๆ” 🙂

สะพานมิตรภาพโรมาเนีย-บัลแกเรีย

สะพานมิตรภาพโรมาเนีย-บัลแกเรีย

พอมาถึงป้ายก็ต้องถ่ายรูปกันหน่อย ผ่านเข้ามาประเทศที่ 6 แล้ว พอผ่านป้ายมาก็เจอปั้มน้ำมันเลยเข้าไปดูว่าเขามีแผนที่ขายมั้ย มีแถมมีอินเตอร์เน๊ตด้วย ล้ำหน้าสวีเดนไปเยอะเลย เพราะตามปั้มที่สวีเดนไม่เคยเห็นมีเน๊ตเลย

ป้ายประเทศบัลแกเรีย ไม่ค่อยหรูหราเท่าไหร่

ป้ายประเทศบัลแกเรีย

หลังจากถามทางปั่นเข้าเมืองกับเจ้าของปั้มแล้ว เราก็เลี้ยวออกมา ในเมืองเราเริ่มเห็นดอกไม้เริ่มผลิต้นไม้เริ่มเป็นสีเขียวดูสดชื่นมาก เราพยายามจะเลี้ยวไปทางที่จีพีเอสบอกแต่ไปติดที่วงเวียนและไม่อยากไปเบียดกับรถยนต์ เราเลยต้องเลี้ยวไปอีกทางและแวะดูแผนที่ จนมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาทักและบอกว่า “ฉันก็เคยเดินทางไกลด้วยจักรยานเหมือนพวกเธอนะ แต่ตอนนี้เขาขายจักรยานไปแล้วเพราะไม่มีเวลาเหมือนตอนโน้น แต่เราแค่หวังว่าเราคงไม่เบื่อปั่นหรือขายจักรยานก่อนถึงเมืองไทย 🙂 การที่เราถูกรถเบียดให้เลี้ยวไปอีกทางทำให้เราได้เจอกับสาวน้อยคนนี้ แถมมีความสนใจในสิ่งเดียวกันอีก

ทุกครั้งที่เราผ่านจากประเทศหนึ่งเข้าอีกประเทศหนึ่ง สิ่งที่ต้องทำคือ กดเงินซื้อแผนที่และเช๊คว่าค่าครองชีพของประเทศนั้นเป็นอย่างไร การกดเงินแต่ละครั้ง เราต้องเสียค่าธรรมเนียมให้กับธนาคารที่สวีเดน แต่เราคิดว่าเสียค่าธรรมเนียมดีกว่ามีเงินเหลือแล้วต้องแลกคืน ซึ่งอาจจะเสียมากกว่าก็ได้

ตอนแรกก็คิดว่าหาที่กินข้าวเที่ยงแล้วปั่นต่อ แต่พอนั่งที่ร้านอาหารปรากฎว่าเวลาตอนนั้นบ่ายสองกว่าแล้ว เห็นป้ายสำนักงานบริการนักท่องเที่ยว ใช้เวลาอยู่เหมือนกันแต่เขาให้รายละเอียดที่ดีมาก เกี่ยวกับสถานที่ที่เราควรจะแวะและไม่ควรพลาด ในเมื่อเรามีเวลาทำไมเราถึงจะไม่หยุดเพื่อชมเมืองบ้างละจริงมั้ย? เลยตัดสินใจพักที่เมืองนี้แล้วค่อยปั่นแต่เช้าวันรุ่งขึ้น

ต้นไม้เริ่มเป็นสีเขียว ดอกไม้เริ่มผลิบาน

ต้นไม้เริ่มเป็นสีเขียว ดอกไม้เริ่มผลิบาน

Day 32

I guess our long break disrupted our routines a bit. Today we didn’t start to cycle until 11.30. Some of the delay has to be blamed on the hotel that had so lousy beds that we felt every spring in the mattress and had to use our own air mattresses on top and they take time to pack and unpack (not more than 3 minutes though 😉 )

It had rained during the night and the street outside was all wet in the morning. The sky was completely grey and it looked like it was going to be a gloomy day. We rolled the 2 km to the border where we intended to spend our last Romanian money at a gas station. We had 4.20 Romanian Lei (approx. 1 €) and got a bag of snacks similar to cheese doodles which concluded the culinary part of our Romanian adventure.

Pointing at the not so fancy border sign.

Pointing at the not so fancy border sign.

When approaching the bridge across the Danube we understood that there was a fee to cross it. We then regretted buying those cheese doodles, but once at the ticket both we were waved through. The fee was only for motorized vehicles 🙂

All other countries we have entered have had fancy signs welcoming us to their country and we have stopped to take our photographs in front of each of them. Bulgaria had no fancy sign, only two simple signs – one with cyrillic letters and one with latin ones – with the name “Bulgaria” printed on them. Despite the signs not being fancy, we still had to take a picture of ourselves in front of the them.

We love gas stations and our first encounter with Bulgaria was a gas station at the end of the bridge. We bought a map and asked for directions into town. The weather improved by the time our wheels rolled on Bulgarian asphalt. We took off our jackets and rode through the suburbs into town.

Colourful Russe - people in red in front of the red opera house

Colourful Russe – people in red in front of the red opera house


When standing at an intersection with our map unfolded a young lady approached us and said:

– “I used to travel like that too, but now I have sold my bike.”

She then told us about her cycling trips from Denmark to Spain and from Spain back to Bulgaria. It is always interesting to meet someone who has the same interests as yourself.

Everytime we enter a new country we have the same routine. First get some local money, then a map and then try to find out the price for food and accomodation.

With fresh money in hand we went to a restaurant at the main square. It looked fancy and we invented a good motivation for eating there. The motivation was ”let’s eat there so we now what the maximum price for food is”. Wej had a bulgarian fresh vegetable salad and I had a traditional bulgarian dish of fried rice with chicken. Although having the same name as a dish in Thailand it was not quite the same, but I really enjoyed it. It was actually the best food I have eaten for many days on this tour.

Having bulgarian deligths :-)

Having bulgarian deligths 🙂


The sunshine was strong and we were getting lazy. When we left the restaurant we saw a sign pointing at the tourist information. We went there to try to get some valuable information and we surely did…. The guy working there was a true professional and told us everthing we needed to know about the town and its vicinity. The tourist information in Russe is just as good as the Tourist Information in Stara Lubovna is lousy…

It was already late in the afternoon and we discussed if we should stop right away or if we should continue to a village with some interesting attractions some 20 km away. The laziness, the sunshine and the desire to walk around town wearing only a T-shirt got the upper hand and we went to a guesthouse and checked in.

Colourful Russe - a purple house

Colourful Russe – a purple house


This was a tough decision to make. After not having cycled for two weeks we feel a strong urge to move forward, but today we were smart….. We do this trip to discover what’s between Sweden and Thailand and why should we then hurry past an area or town that seems to be interesting? We also wanted to enjoy the sunshine after having fought with snowstorms and freezing temperatures for quite a while.
Pointing at the might river Danube

Pointing at the mighty river Danube


Giurgiu on the Romanian side of the border is a lot smaller and more dull town. The reason we stopped there yesterday was that we had just enough Romanian money left for a night at a motel and a dinner and rather than exchange it for Bulgarian money we prefered to use it in Romania for another night. If we had known then how nice Russe was, then we would easily have continued for 45 more minutes to get here already yesterday.

โรมาเนีย :- Bukarest => Giurgiu

เกสเฮาส์ที่บูคาเรสต์ไม่ค่อยน่าอยู่อาจจะเป็นเพราะราคาถูกละมั้ง แต่เจ้าของดูแลดี เขาคุยให้ฟังว่าเขาพยายามที่จะบอกเพื่อน ๆ และคนรู้จักให้ทำตามเขา คือทำกิจการแบบเขา ดีกว่าไปทำงานให้คนอื่น ได้เงินเดือน ๆ ละ 200 โรน (Ron คือค่าเงินของเขา) มีแค่ 4-5 คนที่เขาสามารถโน้มน้าวได้ น่ารักเนอะ ทั้ง ๆ ที่อาจจะเป็นผลเสียแก่เขา เพราะจะมีคู่แข่งเพิ่มขึ้น

กว่าเราจะออกจากเกสเฮาส์ก็เกือบบ่ายสอง เพราะต้องเช๊คและติดอะไรหลายอย่างที่จักรยาน เช่น ล๊อคและกระจกส่องหลัง ส่วนโจคิมติดกระดิ่งและที่สูบลมอันใหม่ อันเก่าใช้ไม่ได้เอากลับไปสวีเดนไปเปลี่ยนที่ร้านที่เราซื้อมา กระจกส่องหลังดีมาก ๆ เลย ไม่ต้องหันไปดูให้จักรยานเสียหลัก

วันนี้เราปั่น 70 กว่ากิโลไปเมือง Giurgiu (ออกเสียงยากมาก ขนาดถามเขาแล้วยังจำไม่ได้เลย) เป็นเมืองติดชายแดนระหว่างโรมาเนียกับบัลแกเรีย ทางมันช่างน่าเบื่อจริง ๆ เพราะเราไม่สามารถหาทางเล็ก ๆ เพราะเอาแผนที่ไปทิ้งไว้ที่สวีเดนแล้ว อากาศมันช่างแตกต่างจากตอนที่เราปั่นมาบูคาเรสต์ ที่หนาว, มีพายุหิมะ, และต้องใส่เสื้อผ้าหลายชั้น ใส่หมวกกันลมเพิ่มก่อนใส่หมวกกันน๊อค แต่วันนี้เราใส่แค่เสื้อแขนสั้นและแจ๊กเก๊ตกันลมเท่านั้นเอง กลางวันยาวขึ้นด้วยทำให้มืดช้าลง เราถึงเมืองนี้ตอนทุ่มหนึ่งก็ยังสว่างอยู่ ปั่นผ่านเข้าเมืองก็มีหนุ่มน้อยคนนึงโบกมือให้ เราเลยให้เขาช่วยหาเกสเฮาส์ถูก ๆ เสียเลย 🙂 คุยเก่ง เขาชอบเดินเทรคกิ้ง เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปไว้ วันนี้เป็นวันแรกที่ออกไปนั่งทานข้าวเย็นกันด้านนอก เย็นนิดหน่อยแต่ดีกว่านั่งรมควันบุหรี่ในห้องอาหาร เพราะคนที่นี่เขาสูบกันเยอะมาก

กลับเข้าทางจักรยานต่อ :)

หยุดไป 9 วันนี้มีค่าจริง ๆ ไหนจะได้ไปพักผ่อน ได้พบเพื่อน ๆ ได้โทรหาหม่าม๊าที่เมืองไทย และญาติ ๆ ทางโจคิม เพราะวันที่เราเดินทางออกจากเยอตาบอย เราไม่มีเวลาร่ำลาใครนัก ทั้ง 9 วันนี้ไม่ได้อยู่นิ่ง ๆ เฉย ๆ เลยสักวัน ทำให้รู้สึกว่ามันผ่านไปเร็วมากจนเริ่มรู้สึกขี้เกียจ 🙂 แต่เมื่อถึงเวลาความกระตือรือร้นอยากจะเดินทางต่อก็มาเองโดยอัตโนมัติเช่นกัน หยุดไปนาน รวม 2 วันที่บูคาเรสต์ก็เป็น 11 วันที่ไม่ได้ปั่นจักรยานเลย มาวันนี้ (9 เมย.) หลังจากนั่งรถบัสจากสนามบินเข้าเมืองเราก็ตรงไปหาพี่ภัทเพื่อไปรับเจ้าเพื่อนยากและสัมภาระที่ฝากไว้ ได้คุยกับพี่ภัทนิดหน่อยเพราะมีแขก ร่ำลากันเรียบร้อย เราก็ขนของกลับไปเกสเฮาส์ใกล้ ๆ นั่นเป็นการอุ่นเครื่องจริง ๆ ด้วยระยะทาง ประมาณ 3-400 เมตร 🙂

ไว้เอาภาพมาลงให้ดูหลาย ๆ ภาพทีเดียวละกันนะค่ะ

Day 31

Exactly two weeks ago we cycled into Bucharest. It was snowing and the ground was all white. The temperature was around -3 and I was wearing my snow goggles all the way to the place were we were going to stay. We then stayed in Bucharest for three days and walked around in a snow covered Romanian capital.

Today was the complete opposite. We had temperatures around 18-20 degrees in the shade, lots of sunshine and a tiny little headwind. I started by wearing my jacket, but after only 3-4 km I stopped and took it off and rode with only my long sleeved cycling jersey. After a while I even had to pull up my sleeves 🙂 The difference in weather couldn’t be bigger.

Wej in front of the Romanian parliament.

Wej in front of the Romanian parliament.

During the 9 days when we have been home trees have started to blossom, some have thin light green leaves, birds are singing and lots of people wear shorts and T-shirts.

Knowing we only had a ride of 65 km from Bucharest to the border we intentionally left our Bucharest and Romania maps at home in Sweden. This meant that we could only follow road signs and the signposted road was super boring with long straight sections. We rode over vast flatlands with fields that were so long that we could only see a horizon. It was like looking out over the ocean. The traffic was only occasionally heavy and most of the time it was on a acceptable level. If we would still have had our map we would definately have tried to go for another route.

Before starting we had to re-pack all our panniers and fit the our new equipment to the bikes. This took a couple of hours and we didn’t leave the hostel until 13.30. It was good to have a slow start and especially since I had been a bit anxious about the re-start of our journey.

Apartment blocks in need of renovation in Bucharests suburbs.

Apartment blocks in need of renovation in Bucharests suburbs.


Despite snowstorms, headwind and big climbs I have enjoyed being on the way and before we went home for our week long break I worried that such a break would disrupt the magic of being on the way on a slow trip from one corner of the world to another.
I enjoyed every second of being home to visit friends and family but I never worried about going back to Bucharest and resume cycling. Not until this morning anyway……

While I was busy preparing the bikes this kind of worries started to grow inside me. We have already biked all the way to Bucharest, which is an achievement in itself. I started to think ”what if it isn’t fun anymore when we start riding?”

Once on the bike it felt just like usual. We were busy watching the traffic while navigating out of Bucharest and after some time I remembered my worries from the morning and understood that the worries were probably my brain playing tricks to me. We enjoyed the weather so much that it is hard to understand that yesterday we were walking the streets of Göteborg and two weeks ago we were cycling into a cold and snowy Bucharest

Being on the cycle means being on the way, and the feeling of being on the way has become my normal state of mind which the trip back to Sweden luckily didn’t change.

We are back again

Dear readers and followers,

After spending 9 days in Sweden we are now back in Bucharest again. We had a wonderful time in Sweden with clear skies and lots of sunshine eventhough the temperatures were unusually low. Best of all was the complete lack of snowstorms…. 🙂

Visiting Åstol island. Clear sky, sunshine and no snowstorm

Visiting Åstol island. Clear sky, sunshine and no snowstorm

When we left our home on February 16 we were so busy so we hardly had time to say good bye to friends and family. Now we have compensated for that and visited lots of people. We have enjoyed sauna & beer, sailing on the westcoast and traveled around by train (our car is sold) to visit friends and relatives. We have not cycled at all, not a single meter….

Our experiences during the first 6 weeks on the road has also made us change some equipment and we have spent a lot of time (and money 🙁 ) on shopping new gear.

We left Göteborg at 9 in the morning yesterday and arrived in Bucharest 4 in the afternoon Swedish time. The distance that took us 6 weeks to cycle was covered in less than a day with a Lufthansa flight through Frankfurt….. That is food for thought…..

Lightwind sailing in sunshine with our friends Kalle and Johanna

Lightwind sailing in sunshine with our friends Kalle and Johanna


Now we are now busy re-packing all our equipment and installing some new things on our bikes.

We have left all our winter clothes in Sweden and brought along summer clothes instead. The panniers where the clothes are kept look a lot smaller now. I have bought a new handlebar bag from Vaude which has a couple of small compartments and pockets inside, zippers, a plastic map pocket on top and a good carry strap. The Ortlieb I used to have had just one big compartment and a single small pocket inside, no plastic map pocket, no zipper and a lousy strap for carrying. Wej has had such a bag for a long time now and I hope I will like my bag as much as she likes her.

Visiting my brother Jesper and his family

Visiting my brother Jesper and his family


We haven’t cycled anything for 11 days now so today we will make a soft start and only ride some 65 km. We still have Romanian money so our plan is to stay one more night in Romania before entering Bulgaria tomorrow morning. The break has also made us loose a bit of our routines in packing so things seem to move slowly now, but who cares??? We still have plenty of time 🙂

I wrote I would make blog updates during our break with summaries and so on. There was simply no time for it and we are sorry if we kept you waiting.

This break has been good for the planning and thinking process and we will come back later and tell more about our reflections of the first two months and the plans for the future route.

จะไปทางไหนดี???

เราเริ่มคิดกันเล่น ๆ ว่าจะปั่นจักรยานกลับบ้านที่กรุงเทพฯ มาได้ 2-3 ปี และตัดสินใจแน่วแน่ว่าจะปั่นก็เมื่อปลาย ๆ หน้าร้อนปี 2555 หลังจากนั้นก็เริ่มวางแผนเส้นทางว่าจะปั่นผ่านประเทศอะไรบ้าง มีอยู่ 4 เส้นทางที่เราทำไว้ และทางที่เราเลือกก็คือเส้นทางที่ดิ่งลงใต้เพื่อที่จะได้อากาศอบอุ่น (แต่เราไม่ได้ดังหวัง เพราะถ้าเพื่อน ๆ ได้อ่านจากในบล๊อคแล้ว เราโดนพายุหิมะเล่นงานอยู่หลายรอบทีเดียว) ในเส้นทางนี้จากบูคาเรสต์จะปั่นผ่านตุรกีและอิหร่านเข้าเอเชียกลาง จีน ลาวและไทย

แต่เมื่อไม่นานมานี้ เราได้ข่าวมาว่าที่อิหร่านจะมีการเลือกตั้งประธานาธิบดี ซึ่งทุกครั้งที่มีการเลือกตั้งก็จะมีเหตุการณ์จลาจล และด้วยเหตุนี้เองทางการอิหร่านจึงไม่ออกวีซ่าให้กับนักท่องเที่ยวอิสระ แต่ให้ได้ถ้ามาเป็นกรุ๊ปหรือเข้าประเทศทางอากาศ เพราะฉนั้นการปั่นจักรยานเข้าจึงหมดสิทธิ์ โชคยังดีที่รู้ก่อนล่วงหน้านานทำให้เรามีเวลาเตรียมตัวและเตรียมใจ 😉 เราต้องเลือกเส้นทางใหม่ มีอยู่ 2 ทางให้เลือก คือ

1. เส้นทางด้านเหนือคือ บูคาเรสต์ => แหลมไครเมียในยูเครน => ทางใต้ของรัสเซีย => ปั่นขึ้นด้านเหนือของทะเลแคสเปียน

2. เส้นทางด้านใต้คือ บูคาเรสต์ => อิสตันบูล ปั่นผ่านตุรกีไป => จอร์เจีย => กรุงบากูประเทศอาเซอร์ไบจาน และจากกรุงบากูเราต้องเดินทางต่อด้วยเรือแฟร์รี่ข้ามทะเลแคสเปียนไป => เมืองอัคเทาประเทศคาซัคสถาน => หลังจากนั้นปั่นต่อไปทางตะวันออกและไปเชื่อมต่อกับแผนเส้นทางที่เคยวางไว้ที่อุซเบกิสถาน ตามภาพข้างล่าง!image

ข้อดี

ทางเหนือ – เราสามารถไปเที่ยวแหลมไครเมียที่เราเคยคิดอยากไปเที่ยวตอนที่นั่งวางแผนกัน อากาศอาจจะยังเย็นกว่าเส้นทางใต้

ทางใต้ – ใกล้เคียงกับแผนดั้งเดิมของเรา ตุรกีและจอร์เจียเป็นประเทศที่อุดมไปด้วยอาหารและไวน์ (ไวน์สำหรับโจคิม ส่วนเวช อาหาร) และภูเขามากหน่อย

ข้อเสีย

ทางเหนือ – ขอวีซ่าเข้ารัสเซียค่อนข้างยาก ใช้เวลาและธรรมชาติทุ่งหญ้าสเตปป์คือลักษณะที่ประกอบด้วยที่ราบที่เป็นทุ่งหญ้ากว้างที่ไม่มีต้นไม้

ทางใต้ – เราอาจจะต้องรอเรือแฟร์รี่ข้ามทะเลแคสเปียนซึ่งไม่มีตารางที่แน่นอน คืออาจต้องรอเป็นอาทิตย์หรือเต็มถึงจะออก

อืม…คิดว่าทางเขาหรือทางเรียบดีค่ะ ที่จริงทางเขาน่าสนใจกว่า แต่มาติดขัดเรือแฟร์รี่นี่เท่านั้นเองที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ เลยไม่รู้ว่าเราจะต้องเสียเวลานั่งรอนอนรออยู่ที่กรุงบากูกี่วันกี่อาทิตย์ และนั่นอาจจะทำให้เราเสี่ยงต่อการขอวีซ่าเข้าประเทศต่อไป เช่นจีนเป็นต้น ไม่ว่าชีวิตการทำงานหรือชีวิตนักท่องเที่ยวจะต้องมีเหตุการณ์อย่างใดอย่างหนึ่งมาให้เราเลือก เลือกถูกก็รอดตัวไป เลือกผิดก็แก้ไขกันต่อไป สนุกดีนะค่ะ ลองเข้ามาร่วมด้วยช่วยพวกเราเลือกหน่อยนะค่ะ ดูสิว่าเราจะใจตรงกันมั้ย 😉

โรมาเนีย – บูคาเรสต์

ขณะที่นั่งเขียนบล๊อคนี้เวชอยู่ที่บ้านแม่โจคิมค่ะ ไม่ได้เข้ามาเยื่ยมเยืยนมาเกือบอาทิตย์ วันนี้เลยอยากเอารูปที่ไปเดินเที่ยวในเมืองบูคาเรสต์มาให้ชมกัน พี่ภัทที่น่ารักต้อนรับเราอย่างดี

P1090929

ทำอาหารให้ทานทุกมื้อ รวมทั้งผัดเห็ดหมื่นปีที่ขึ้นชื่อลือชาจากแขกชุดที่แล้ว และขาหมูที่กรอบนอกนุ่มใน

ผัดเห็ดหมื่นปีและขาหมูลือชื่อ

ผัดเห็ดหมื่นปีและขาหมูลือชื่อ

ส่วนข้างล่างนี่เป็นภาพเก็บตกจากการออกไปชมพิพิธภัณฑ์และเดินเล่นในเมืองค่ะ

โบสถ์ในพิพิธภัณฑ์วิลล่าในบูคาเรสต์

โบสถ์ในพิพิธภัณฑ์วิลล่าในบูคาเรสต์

P1090971

P1090970

Skärmavbild 2013-04-04 kl. 11.49.39

P1090989