เราเริ่มปั่นออกจากสวีเดนเมื่อางเดือนกพ.และปั่นผ่านเมืองต่าง ๆ ในสวีเดนที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ และเย็นไปเกือบตลอดทาง จนเข้าโปแลนด์ก็ยังเย็นอยู่อีก 2-3 วัน ช่วงกลาง ๆ ของโปแลนด์เรายังได้มีโอกาสทักทายกับพระอาทิตย์บ้างชั่วครั้งชั่วคราว แต่พอผ่านเข้าสโลวาเกียและฮังการีเราก็เจอกับพายุหิมะ กลับเข้าสู่หน้าหนาวอีกเป็นครั้งที่สอง และประเทศโรมาเนียนี่ก็ใช่ย่อย ต้านลม ฝนตก ทางน่าเบื่อ แต่เมื่อสองวันก่อน วันที่เราขึ้นเขาชันมาก ๆ นั่น อากาศดีมาก 15 องศา แต่พอผ่านไปสองวันอากาศเปลี่ยนอีกกลายเป็นพายุหิมะเล็ก ๆ เราเห็นที่พยากรณ์อากาศ เขาว่าหิมะจะตก แต่ไม่ได้บอกว่าจะมากขนาดนี้ อีกแล้วไว้ใจไม่ได้อีกแล้ว
จุดหมายแรกของเราคือเมืองเมดิแอช (Medias) 88 กม. เราเช๊คแล้วว่ามีโรงแรมอยู่ก่อนเมืองนี้ คิดว่าอาจจะไปพักตรงนั้นก่อน เพราะฝนเริ่มตก แวะเข้าไปถามเด็กปั้ม เขาบอกว่ามีโรงแรมเล็ก ๆ อยู่บนยอดเขา เราเลยคิดว่าน่าจะปั่นไปอีกหน่อยให้ได้ระยะทาง วันรุ่งขึ้นจะได้ปั่นลงอย่างเดียว อ้าว…โรงแรมปิดก็ต้องปั่นต่อไป และทางที่เราปั่นไปทุลักทุเลมาก ขรุขระเป็นหลุมเป็นบ่อทั่วไป แต่มีข้อดีตรงที่ว่าไม่ค่อยมีรถ เพราะเขาอาจจะรู้ดีว่าถนนเป็นอย่างไร ยาวเกือบ 6 กม. กระเด้งกระดอนกันจนมึน
สิบล้อกำลังลง เราให้มันผ่านไปก่อน
พอถึงทางขึ้นเขา หิมะเริ่มตกเยอะขึ้นเรื่อย ๆ อุณหภูมิอยู่ที่ 2 องศา เหงื่อแตกได้เหมือนกันตอนปั่นขึ้น เราปั่นจักรยานขึ้นไปตามรอยล้อของรถใหญ่ แต่ถนนเริ่มเป็นน้ำแข็งบ้างก็ทำให้ปั่นยากขึ้น แต่เราสามารถขึ้นได้แต่พวกรถยนต์สิติดค้างอยู่ข้างล่าง ทำให้ถนนนี้เป็นของเราไปชั่วขณะ เวลามีรถมาเราก็จะหลบให้เขาไปกันก่อน มีช่วงหนึ่งเวชเห็นบ้านร้างบนภูเขา ตอนนั้นคิดว่าถ้าไปไม่ได้ยังงัยสงสัยคงต้องค้างตรงนั้น แต่ว่าเราไม่มีเสบียงเลย ทำให้ตัดสินใจปั่นต่อไป เพราะตอนนั้นอีกไม่ถึง 10 กม.ก็จะถึงเมืองเมดิแอช ปั่นขึ้นก็ยากเพราะหิมะหนา ปั่นลงยิ่งน่ากลัวขึ้นไปอีก เพราะเบรคไม่ได้ช่วยอะไรมาก อาจทำให้ลื่นได้อีกตังหาก โจคิมต้องใข้ขาช่วยเบรค เพราะเบรคเขามีปัญหา พวกรถยนต์มีปัญหาตรงที่ขึ้นไม่ได้ เพราะเขาไม่มีล้อสำหรับอากาศแบบนี้ แต่เรามีปัญหาคือกลัวว่าจะมืดเสียก่อน มีช่วงหนึ่งมีตำรวจยืนอยู่กับรถสิบล้อที่ติดหิมะอยู่ ตำรวจเดินมาที่เรา ตอนแรกเราก็นึกว่าเขาจะว่าที่เราปั่นจักรยานขึ้นไป แต่เขาบอกว่าให้เราเดินกับจักรยานข้างถนนไป จ้า..โอเคไม่มีปัญหา พอพ้นโค้งลับสายตาตำรวจเราก็โดดขึ้นจักรยานแล้วไหลลงเรื่อย ๆ จนกระทั่งเข้าเมืองอย่างมอมแมมไปด้วยหิมะ กระเป๋าจักรยานกลายเป็นสีขาวเพราะถูกคลุมด้วยหิมะเช่นกัน
วันนั้นเป็นวันศุกร์ เราเห็นป้ายบอกชื่อโรงแรม แต่ข้างล่างป้ายนั้นก็เห็นว่ามีกลุ่มคนมากมายกำลังเดินออกมาคาดว่าน่าจะมีปาร์ตี้กัน วันศุกร์นี้เนอะ ไม่มีใครออกมาปั่นจักรยานแบบเราหรอก โจคิมเข้าไปเช็คที่โรงแรม เขามีห้องว่างและห้องเก็บจักรยานด้วย เราปัดหิมะออกจากกระเป๋าทั้ง 8 ใบ ที่นี่เป็นโรงแรมที่ดัดแปลงซ่อมแซมใหม่ เขายังคงเก็บรายละเอียดไว้ให้เห็นว่าเป็นบ้านสมัยเก่า
โรงแรม Traube
หวังว่าหน้าหนาวคงจะหมดเร็ว ๆ นี้ก่อนที่พวกเราจะหมดความอดทนกับการรอฤดูใบไม้ผลิซึ่งควรจะมาตั้งแต่ต้นเดือนแล้ว