วันนี้ปั่นออกจากบ้านอัมพรตอนประาณ 9 โมงเช้า ลมค่อนข้างแรง ต้านนิดหน่อย มาทางด้านข้างนิดหน่อย แต่รู้สึกปั่นสบายกว่าขามาบ้านอัมพร เพราะอาจจะเป็นทางลาดลง มีเนินเตี้ย ๆ แต่ไม่มาก เจอคนไทยที่อยู่แถว Ushult ด้วยได้คุยกันหน่อยนึงตอนจะแวะกินกลางวัน เราพักนานหน่อย เพราะเท้าชาไปหมด เหมือนถ่านที่ใส่ไว้เมื่อเช้ามันหมดตั้งแต่ 5 กม. แรก

10 กม. สุดท้ายนี้แหละ หิมะเริ่มตกและหนักขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงบ้านเพื่อนเลย ตอนนั้นมีความรู้สึกเหมือนปั่นอยู่ใน “ของที่ระลึก” ที่เวลาจับมันเขย่าแล้วจะมีหิมะพัดหมุนเวียนอยู่ในนั้น แต่พอมาถึงบ้านเพื่อน “อุริก้า” ก็มีซุปร้อน ๆ มาต้อนรับ อร่อยมาก ลูกสาว “ทันย่า” ทำช๊อคโกแลตมูสเป็นของหวาน ส่วนนิโคไลช่วยหั่นผลไม้ทำเป็นสลัด